ganixes

Widzę Cię, Twoja twarz zatopiona w rysach przechodniów. Słyszę Cię, Szepczesz w szumie wiatru. Czuję Cię, Smak Twój skrył się we mej pamięci. Nie widzę Cię, Bo już nie siedzisz obok. Nie słyszę Cię, Bo już słowem się nie odzywasz. Nie czuję Cię I tęsknię szalenie!

Jego słowa,Jego 《obiecuję》,Czuła mowa,To, gdy mnie całuje,Jak trzyma mnie w taliiI w oczy spogląda.Vanitas vanitatumEt omnia vanitas.

W łez moich oceanie Sztorm krzyków mnie zalewa Potop bólu na śniadanie Dryfuje martwa mewa W ciszy tego zmęczenia Motyli trzepot w jelicie Inne rzeczy nabierają znaczenia Nie chcę Cię już skrycie Choć, obiecałam życie Nie słyszę nic w szepcie Twojej duszy Krzyk mnie już nie wzruszy To chyba na Ciebie pora Wspomnienia do dziurawego wora Na wysypisku naszych marzeń Stoję ja W oceanie zrażeń

Tonie słońca blask W oczach co wir fal Nie liczy się czas Na plaży bezkresie Uwalnia Twój czar I ulatuje to, co we mnie Co w Tobie Co w tych chwilach ratunkiem Niegdyś Idę tym brzegiem Woda drogę za Tobą W głębię zabiera I nic już po Tobie nie mam Biegnę o brzasku, o zmroku W tych pejzażach zachwycie Biegnę dalej choć W sercu Jutro tak chwiejne ukryte nieznane Tak w zanudzeniu siedząc Udając, że umiem, że chcę Piszę o wczoraj Piszę o dziś Mimo Ciebie Coś mi się udało Dziś, tu wiersz Na kartce wyrwanej Jutro, w drukarniach W tomik upchany