Нестор Німцов

Samotnia brzoskwinia za płotem w obcym ogródku, Przyciągający i nieosiągalny smak! Ja ręce wyciągam, niestety – bez żadnego skutku, Bowiem, co ja robię w tej chwili coś nie tak… Może wtedy, gdy się zamknie Słońca oko, Gdy śpią właściciel i ostre psy-strażnicy, Przeskoczę pręż plot, poruszając północny spokój. Zeby napić się sokiem brzoskwini z sąsiedniej ulicy?

Bardzo mi się podoba) Ale trzecij od konca rządek: wolem aby chodzilo nie o drogach, a o wlasnie nowym progie. Dziękuję!

Może to będzie moim kreatywnym stylem, pisac po obcemy?))) Żartuję i dzięki za uwagię i pomoc!

Западной. А война не имеет географии и срока давности. Текст о судьбе моего отца, его родители погибли на Волини...но сегодня в Украине существует та же беда, к сожалению... Wojna nie ma geografiji lub terminu ważnosci. Utwor jest o liosie mojego ojca, ktorego rodicy zgineli w czasie wojny na Wolynu. Niestety, dziś na Ukrainie wcąż ta sama bieda...

Nie ma sprawy, ja dobrze znam rosijski język, jednak najliepiej do mnie pisać po polsku, tak szybczej się nauczę ;-)

Dzięki za dobre slowo, Alicja)

Sorry, polski język jest dlia mnie obcym, to jest pierszą moją sprobą, poezji we waszem języku, dla tego prosze o konstruktywnej krytyce i pomoc mi w redagowaniu teksta i usuęciu blędow. Dzięki, pozdrawiam.

Na świat zaś pada coś dyskretne, białe, Coś niewidzialne wiąże mrozem krok. Przez pole idzie licho ubrane dziecko male I szuka, gdzie ojcowskiej chaty próg... Gdzie są te okna, w których oczy matki? Już nie ma okien, szyb i nawet ścian... I tylko łez jej zamrożone płatki Ukryją przekreślony życia plan. Dzieciństwo kruche, również twarde się zaczyna, Z głębi wszechświata wzywa nowy próg... W twoim sieroctwie - tylko ludzka wina, W twojej twardości ciebie wspiera tylko Bóg!