Aisa.B

Dziękuję za sformułowanie "ujął mnie" - po to piszemy, żeby w sobie i w innych coś poruszyć.

Pędzę ile sił Zmęczenie oszukuje i rozum, i zmysły Nie widzę celu Wiem tylko tyle, że nie mogę się zatrzymać Bezruch mnie niszczy Czy pomaga mi świadomość cudzych nieszczęść? Ból jest tylko mój Między lękiem a nadzieją szukam swej niszy

Trochę mnie zaskoczył Twój komentarz. Albo nigdy nie przeżyłaś rozpaczy, która zamraża, unieruchamia, albo mamy inną wrażliwość. Tak czy inaczej,j dziękuję za wpis i pozdrawiam.

Wielkie dzięki. Tytuł był ad hoc, doskonale to wyczułas. Pomyślę nad innym.

Dziękuję za zachętę. Była mi bardzo potrzebna.

Dziękuję za wpis. Nie śpieszę się - anihilacja to opis mojego stanu sprzed 9 lat. Pozdrawiam

Dziękuję za zainteresowanie. W istocie, autora nie należy utożsamiać z przeżyciami, które opisuje, choć oczywiście czerpie ze swoich życiowych doświadczeń. Sądzę - mam nadzieję nie bezpodstawnie - że poruszył Państwa mój wiersz, skoro zatroszczyliście się o to, co się ze mną dzieje. A to dla mnie wielka satysfakcja. Pozdrawiam i może jeszcze spotkamy się na tym poetyckim forum.

Nie czuję smutku ani złości Nie czuję radości ani satysfakcji Nie czuję zmęczenia, zimna ani głodu Nic nie czuję. Od tygodni nic nie czuję Co zmusza ciało do istnienia?

Chciałabym nie być Odejście to decyzja Działanie i wysiłek Za trudne teraz Chciałabym nie być