Autor73

Deszcz puka o parapet i okno ciemno wszędzie cisza tylko dźwięk lodówki i oddech dziewczyny Czasem bzyknie komar potem ćma Wraz z ciszą na parapecie tańczą sny w takt nostalgii Iskierki na niebie płoną Malowany pejzaż snów wracam do siebie wraz z nutkami i literkami nad wyraz wytrawnymi skąpane w ciszy pszenicznej

Z daleka Samotność, czas tak wolno płynie. Szczególnie w nocy. Jedyni towarzysze to tykanie zegara i Nocna ciemność. W oknie odbity blask latarni. Myśli które płyną nad nią. I dotyk szorstkiej pościeli. A czas dalej leniwie płynie. Z oddali szum auta z szosy. Do świtu blisko lecz każda sekunda to kilometry taśmy filmowej w myślach. I zdjęcia jakby wyblakłe. Choć tak młode. Trwa nocny pokaz slajdów. Na jednym jestem ja i ... i kto. Ten obrazek nie wyblakł ma jeszcze wiele barw. Jest żywy, tylko tykanie zegara nadaje rytm dwutakcie melodii. Coraz cięższe powieki i niebo zachmurzone. O parapet stukają krople deszczu. Znów cisza. Pojedyncze westchnienie i dźwięk deszczu w takcie zegara. Samotność to towarzyszka stała. Zawsze wierna i bliska. Choć przychodzi z daleka.

Życie wczoraj z dnia na dzień toczyło się To co było nurtem w nim straciło blask i sens Doświadczenie nowych przeżywanych chwil zmieniły życia wiele barw zakwitło nowe ja Ten dzień jakby sen Bo oto nowe nastało a to co odeszło znikło z oczu mi jakby wiatr co oddalił się i znikł Buduję nowe życie Które z dnia na dzień lepsze jest Bo do głębi przeżywam go Jak układanka z lepszych chwil. 07 Września 2017r.