[znamiona zimnej nocy]

Noc - to najprostszy z symboli
A gubi, jak gubić to ciągle, jak na wyspach od głupich.
I znalazłem co miałem, albo tylko na pozór,
bo wiedziałem co chciałem, ale tylko na pozór
Wyjątek stanowił wzrok, co go gubię wieczorami;
Tego już nie znalazłem, nie znajdę.
Śnię o fikcji, porządku
A chaos jak skrada to duszę i rozum.
Uporządkowany na stertach wartości co błędne,
nie widzę w ciemnościach labiryntu co pewne;
Goethe jak faust, czy pisał o tobie?
Jak widzisz znamiona walki o wiedzę to nie ukrywaj się w sobie
Układam puzzle z rozszczepień mych myśli 
I konkluzja staje się pewna, że jak się zgubisz, to nie jesteś jedyną,
Jak się wyżywasz, to zrób to na skałach
Co nie bolą skutki twoich uderzeń
Wykończony tułaczką po szczęście
Wykończony walką o wiedzę
Pogodzony z wiarą w niewiedzę
Skończony jak wszystko co przedtem.