krzysztofer

Akurat ten nie miał mieć religijnego wydźwięku. Ale... niech tak zostanie. Dziękuję.

hej Alu. zamierzeniem było skonsolidowanie wszechobecnej szałowej nowoczesności z przemijaniem rzeczy - szybkim rozkładem fekaliów.

maszerując zapatrzeni w wyobrażenie jutra wcieramy pięt naszych naskórek w twarze tych co pozornie słabsi jeśli ważniejsze coś od braku miłości bliźniego to chyba tylko upadek.

ojej. nie chciałem zostać opacznie rozumiany. wyrażenie o skok śruby naprawdę mi się podoba.

wymysł. kilka uronionych faktów. łatwiej podpartym być naukowo dowodem, że jesteśmy fortunnym zbiegiem pyłu, niż przyznać, że ten pył nic z fortuną nie ma. jednoznaczne wskazanie werdyktu niezawisłego oparte jedynie na zeznaniach świadków niedowidzących: nie ma Go.

skostniali jak te rzeczy z poliproptyfekalitenu. dreptamy. skalując samopoczucie miarą wydajności, zezwalamy sobie na uniesienie kącika ust. układamy wieczorną modlitwę "do załatwienia" i czekamy na brzask.

Super. Skok śruby - genialny.

ciemiężenie ducha codziennością. pochyleni przed mamoną szukamy ujścia. wszelakiego. kim są Ci których mijamy z podziwem? oddani misji swej bezgranicznie: sięgnąć i człowieka drugiego podźwignąć. dobyć istoty w osobie.