maciek

Czekamy na lato, czekamy na lepsze dni, zawsze na coś lepszego. Czekamy też na siebie, aż ktoś da nam przyzwolenie w niebie. Czekamy na siebie , aż w jednym momencie dostrzeżemy tęczę. Bo układać spotkania daremna robota. Budować wspólnie z ustaleniami nie podołamy.

Wyraźne i głośne milczenie Tutaj musi być coś na rzeczy. Ktoś tam jest. Zachęca.

Poezja powstała przypadkowo jakimś stwierdzeniem, opisem rzeczywistości, który drgnął serce wywołując pozytywne emocje. Człowiek zaczął " poezjować" i potem zaczęło mu być brak tej poezji. I to tłumaczy jaki jest jej cel. Po prostu zaspokaja potrzeby osób, którzy ją potrzebują do życia...a dlaczego potrzebują?...bo się w niej podkochują 🙂

@Cor-et-anima czołówka czyli latarka czołowa.Masz ją ubraną , ona oświetla drogę, którą idziesz po skarb po który inni też idą. Podczas tej podróży zdradzasz swoje przemyślenia na temat przebytej już drogi. W taki sposób sobie przeczytałem ten ciekawy i piękny wiersz :⁠-⁠)

To był eksperyment..zacząłem pisać to co mi przychodzi do głowy w danej chwili i coś takiego wyszło...w moim wypadku chyba by pomogło kilka setek pod rząd ale biegu i tak poniżej 12s ;⁠)

Doszedłem do wniosku po małej ze sobą spórce Że lepiej jest siedzieć w komórkach niż w komórce ... ... I siedzę w komórce...o kurcze !

@Nata_Kruk dzięki bardzo za wskazówki. Jakoś tak nie liczyłem sylab ale przyjrzałem się i wiersz wyszedł w układzie 10,9,11,9. Czuję to, że bez "tam" i "tej" też jest smak ciekawy ale jak już wszystkie zwrotki to "klepanie" 10,9,11,9 (postanowiłem zmienić na 11 sylab 3 wers 1 zwrotki)to już tak zostawię. Dzięki ! :)

Acha...no to trochę się spóźniłem ;) :)

Gdyby się znaleźć w przedsionku myśli I móc oglądać morze swych słów To byś mógł mówić co tylko się przyśni Jak byś posiadał dziesiątki głów Mógłbyś wymyślać wiersze z rękawa. I opowiadać życie jak z nut Twórczość twa byłaby mega ciekawa A to dla ciebie nie byłby trud Lecz w świecie naszym złotem milczenie Też kreśli cenną opowieść tu Popadł byś w pychę na własne życzenie Gdybyś roztaczał tysiące mów Lecz póki co tam dostęp wzbroniony I choć byś bardzo wytężał się Tu nie otworzysz tej "puszki Pandory" I chyba dobrze, no powiedz , nie ?

👍:)

Przy Tobie zapominam, że mnie nie kochasz ...

Czasami lepiej zamiast wędrować Być blisko od środka swojej twarzy Patrzeć i nawet mało marzyć...

@walvit muzyka jest skomponowana..trzeba tylko nagrać. Pozdrawiam !

Kilka lat temu napisane... Gdzieś daleko w złotym mieście moje szczęście śpi Gdzieś daleko w złotym mieście toczy złote sny Co dzień rano na krużganku Plecie swój błękitny warkocz Lazurowe niebo wspólnych dni Ref . Nie pisane nam tutaj spotkać się W księdze losu nie odnajdziesz wersu w którym dotkne jej Przeznaczeniem na odległość kochać się Dobrze o tym wiem i ona dobrze wie Ciągle wzrok odwracam od niej Oszukując się Ślepa wiara każe zmysłom widzieć cienie jej Podróżując w mroku twarzy , czekam aż się coś wydarzy Wciąż spychając prawdę w tylne drzwi Dzień jak co dzień praca, spanie, ktoś ci kradnie czas A na wczoraj dom już stanąć miał Chciało by się odejść w życie zakochując się w zachwycie lecz ta miłość mieszka w świecie snu

Tak jestem miernotą ortograficzną.

Może jak się stwierdzi, że wszystko zmierza do starości to się zobaczy co nie zmierza 😃

Poszedłem do kuchni i otworzyłem lodówkę...miałem smaka na przekąskę. Sięgnąłem po deser z brzegu mówiąc do taty: " Tato ja ci kradnę Poezję". Na to mama, która nie lubi konserwantów: "yhy, przeczytaj co tam jest w środku"...a to wszystko sprzed chwili...

Zapewne to go czeka ale o starość tu nie chodziło 😉 a słoneczko przecie w górze jest ponad chmurami na błękicie nieba 🙂

:D

Nawet o tym nie pomyślałem :)

@Rafał Hilledzięki za wskazówkę . Pozdrawiam !@Rafał Hille @Rafał Hille @Rafał Hille

Wyspecjalizowany kwiatek o sześciu ramionach i płatkach wyszedł na spacer w celu podziwiania dookólnego świata wybrednie starając się zauważyć słońce w ludziach. Zadławił się jednak nieznacznie smutnymi minami i beretami na głowach co doprowadziło go do odruchu oddalenia się w kąt ceglasty budynku by poskromić swoje własne niemoce i powrócić do bytowania , w którym codziennie i niezmiennie przebywa. Jednocześnie zbierając strzępy osobowości usłyszał śpiewy ptaków na drutach elektrycznych co go zaniosło w myśli nieco oderwane od rzeczywistości i zaczął troszkę podróżować jak chmury białe kłębiaste które ukazują swój kolor na błękicie nieba typu lazur .

Orzeszku mój kochany Proszę nie rozgrzebuj mi rany Gdy noc się zbliża powoli I od zmartwień aż skorupka boli Bądź zawsze mym oknem na świat Nawet jak już będę jak grat Przed zaśnięciem proszę ja ciebie Bym poczuł się trochę jak w niebie I proszę cię ze wszystkich sił Bym dzisiejszej nocy pięknie śnił...

Dla Ciebie patyk na drodze znaleziony Dla Ciebie kamyk z rzeczki wymarzony. Dla Ciebie chwila pięć minut rozmowy. Dla Ciebie dwa słowa ze serca i glowy. A dla Ciebie nie wiem bo się zapomniałem... I zapamiętałem... I zatrzymałem... I tak to już wyszło... że już więcej poznawać nie chcę... bo Poznanie do mnie przyszło...

@Bronisław_Muszyński Dzieki za porade ale ja tylko odpisywalem na komentarz A_M_B.