Agnieszka_S

Otula cię miękko niczym poduszka, idziesz drogą zamyślony, a spada Ci na usta. Twa skóra nabiera koloru czerwieni. Gdy świeci słońce w nim pięknie się mieni, a twoje źrenice wpatrzone są pięknem zachwycone. Twe ciało chodź zimne wewnątrz Cię rozpala i może wtenczas dostrzegasz drugiego człowieka gdzieś z dala. A może tylko w bieli się zdało...? A tak naprawdę, coś tam tylko stało. Ten obraz w śnieg biały, niewinność szlachetna. Gdy spada z nieba doświadczasz tego, duszą i ciałem widoku błogiego . Budzi on w Tobie człowieka innego.