yuri_

Kiedyś byłaś wszystkim, Teraz kłamiesz nawet jak mówisz: na zdrowie.

Podróżuje po umyśle Jak Alosius Parker po Nowym Yorku Nie ma miejsca gdzie mogę się zatrzymać Każde to nihilistyczna dziura egzystencji Ale przecież liczy się droga Tylko ona ma znaczenie. Cel jest taki sam Dla wszystkich.

Przemijanie ma mnie na własność A jego mechaniczni bracia i siostry: zegary Za dziwkę, Która sprzedaje się zbyt tanio Bo zrobi wszystko, Żeby trwać dłużej To czysty pragmatyzm Wieczność nie trwa tak długo Jak zdasz sobie sprawę, Z najpiękniejszego miejsca na świecie.