Anna_Just

I nawet kiedy kamienie ratunku nie dają Krzycz wołaj są ludzie, którzy się nie znają.:)

Gdy słońce już zajdzie za chmurę, Odejdzie horyzont spieniony zmęczeniem, Gdy ławice ryb wybłyszczą swą skórę, Pomyśl o nas z nadziei westchnieniem, O tańcu mew na akwamarynowym niebie, O zmarszczonej topoli wśród zagajników wesołych, O małym kamyczku w wilgotnej glebie, Wznieś oczy zakop umęczeń doły, Powąchaj łany zbóż, wierz w przeznaczenie, Oddychaj wiarą gdy twarze są obce, Bo nic nie zostanie po nas tylko wspomnienie, I krótki podpis na strony stopce .