Tylko niestety Norwid nie żył w erze technologii i nie wiedział,że np gwiazda neutoronowa zniszczy ten zakątek wszechświata.
Po paru miliardach lat nawet pustka zapomni o człowieku i jego dokonaniach.
W zapisie czasoprzestrzeni pozostanie jednak na wieczność każda chwila, oddech, łza.. etc . Tam i poezja i człowiek ma swój początek jak i koniec. Zapis utrwalony w materii czasu.