Błąd_Spektakl

kwintesencja dzsiejszch czasów, choć nie zawszę! Rozbawił mnie! i jestem Ci wdzięczny za to bo choć nie jestem poetą, To wiedzieć musisz jedno, iż kobiet u mnie nie nadto.

Kartka za kartką historia się przewija wczoraj w powijakach dziś natury uczucie spisuję na papier Hipokryzja! Sam sobie przeczysz, chcesz być dozgonny! To czemu zabijasz? Niszczysz i palisz, produkujesz nasienie zła. Krzyczę cichutko! zdzierając gardło krwią pluję przez serce zgorzkniałe. Ile jeszcze kartek musi minąć, byś zrozumiał niezrozumiane? #2 Niknę w samotności smutku oddali upojony sobą a sumienie się żali. Wewnętrzny dialog ze sobą odbywam pełne sprzeczności swe życie przeżywam. Zadając pytanie, szukając odpowiedzi sam siebie okłamuje. W wolności mej nicości zbyt dużo niczego nie czuję. Chcąc przestać sobie zaprzeczać brnę dalej w głąb przestrzeni, która pustką dryfuje. Szukam nie patrząc, tak mi najlepiej Z dnia na dzień bawiąc się sobą coraz więcej nic nie czuję. Rozrywa od środka a pustka dryfuję na falach pustej świadomości nicości wszystkiego Tak bardzo chcę być! #3 I znów zapętlasz się w zwykłej przestrzeni cierpliwości Chcąc nie chcąc posłuchaj serca swego daj się wyszumieć słową na papierze w końcu to robisz, chociaż nie rozumiesz jestem przy Tobie Nonsensu kartki zapisane litery układają się w słowa. Nie ma to sensu pomyślisz. Poczuj proszę sam siebie, ile jeszcze czasu nie bój się go nazywać on i tak przyjdzie. Do A. ((07.12.14, )05.46) Czekając cierpliwie na momentu chwile oddaje się myślenia przejawą. Chłonę zapachy, myśli, wspomnienia prztbliżam się do celu Choć życie drogą pokrętną mnie wiedzie, nie zapominam o Tobie Przybliżam ten moment, tę chwilę czas ten nie ma znaczenia. Choć tak daleko dziś jesteś czuję Cię mocno przy sobie. I słowa trywialne nic nie znaczące układają się w wersy Dziś smutków swych nie utopię! Powietrza haust nabieram beztrosko myślać co chwila o Tobie. Chcę byś wiedziała, że to kim jestem do oceny pozostawiam Tobie. Lecz jedno mam Ci do powiedzenia iż nigdy nikt mnie nie natchnął by czerpać tak z życia pokorę i radośc Właśnie kiedy myślę o.... Te słowa zostawiam niedopowiedziane odpowiedź jest w Twojej głowie Chcę pisać! i dzielić się! swoim słowem bo właśnie myślę o Tobie! melancholijnie radosny nastrój, kaszka z mleczkiem , dzień jak codzień. Jednak piszę. Coś może nic, może jednak. Pierwszy raz Publicznie. Przepraszam, chciałem się podzielić