Tomasz_

Uśmiałem się , a o to chodziło, czyż nie?

Przyciemnione niebo za oknem. Dzień leniwie budzi się ze snu. Z rzadka okno wypluwa samochody. Pobudzasz się poranną kawą. Ubierasz się, a słońce wschodzi na horyzoncie. Z bloku wychodzą ludzie- jeden za drugim. Uśmiechasz się pod nosem, ledwo powstrzymujesz łzę i mówisz- Jak tutaj jest pięknie. Złagodniałeś z wiekiem. Może młodzieńczy bunt nie był buntem? Jesteś dowodem na to, że barbarzyńcy nie istnieją i może nigdy ich nie było. Czasem tylko barbarzyńcy przyśnią się młodym poetom.