John Keats - biografia, wiersze, twórczość

John Keats urodził się w Moorgate, w centrum dzisiejszego Londynu, 31 października 1795 roku. Wychował się, będąc ostatnim z pięciorga rodzeństwa, pod okiem niezamożnych rodziców - stajennego Thomasa i Frances Jennings. Krótkie życie autora było pełne spontanicznych uniesień i braku pokory. Sam pisarz wspomina o swoim dzieciństwie, jakoby był skłonny do bójek, agresji wobec rówieśników i licznych konfliktów społecznych. Po śmierci ojca praktykował u miejscowego chirurga i w szpitalu, jednak ostatecznie porzucił pracę na rzecz rozwijającej się pasji - literatury. John publikował swoje pierwsze teksty w piśmie "Examiner" w 1816 roku, aby po dwudziestu czterech miesiącach wyjechać razem ze swoim przyjacielem w podróż po Irlandii i Szkocji, śladami narodowego wieszcza Roberta Burnsa będącego wzorem dla młodzieńca.

Podczas wypraw nawiązał romans ze wzajemnością w sąsiadce Fanny Brawne, który pomógł mu w napisaniu najwybitniejszych dzieł. Cztery lata po debiucie literackim stan zdrowia Keatsa uległ gwałtownemu pogorszeniu. Dolegliwości natury pulmonologicznej zmusiły go do wyjazdu w kierunku Włoch. W drodze po Półwyspie Apenińskim zmarł na gruźlicę śpiąc wewnątrz wynajętego pokoju w pobliżu rzymskich Schodów Hiszpańskich. Miało to miejsce 23 lutego 1821 roku.

Twórczość Johna Keatsa i jej cechy

W dzisiejszych czasach literaturoznawcy uważają go za najwybitniejszego poetę angielskiego obok Edmunda Spensera, który tworzył w epoce Odrodzenia. Autorzy mu teraźniejsi gardzili jego dziełami, a także tematyką podejmowaną przez poetę. Wyznawał filozofię sensualizmu oraz ideę tworzenia jak najbardziej plastycznych opisów, która wywarła niebagatelny wpływ na rozwijające się dwadzieścia lat po śmierci pisarza stowarzyszenie prerafaelitów. Utwory Johna Keatsa są przesiąknięte nawiązaniami do poetyki klasycznej doby Renesansu. Odwołuje się on do stylistyki antycznej formy greckiej, a także rzymskiej oraz kunsztowności w wyrazie, a także budowie wierszy. Pierwszym, znanym tekstem jest dwuwersowe dzieło "O śmierci" odnoszące się do minionej epoki baroku. Kolejne ody, poematy, sonety oraz ballady powstawały w nurcie romantyzmu i były coraz bardziej rozbudowane. Z czasów podróży po wrzosowiskach Szkocji pochodzi najsławniejszy utwór Keatsa "Oda do słowika", gdzie porównuje pieśń ptaka do charakteru dążeń twórcy w lirycznym uniesieniu. Ostatnie wiersze wspominają kulturę prowansalską i średniowieczny etos rycerski, które zaskakująco łączą się z kwestiami mitologii śródziemnomorskiej ("La Belle Dame sans Merci").

John Keats - zbiory twórczości