Powiastka filozoficzna Antoine'a de Saint-Exupéry'ego „Mały Książę” jest opowieścią o dorastaniu. Tytułowy bohater opuścił swoją asteroidę, aby poznać innych ludzi i dowiedzieć się więcej o świecie. Te doświadczenia bardzo go zmieniły i pozwoliły mu dojrzeć do odpowiedzialnej przyjaźni i miłości.
Mały Książę przez długi czas prowadził samotne, monotonne życie. Wszystko zmieniło się, gdy na jego planecie pojawiła się róża. Kwiat był piękny, dlatego chłopiec szybko się zauroczył. Róża była jednak także bardzo kapryśna. Mały Książę przez cały dzień musiał spełniać jej zachcianki. Chłopiec nie był w stanie zrozumieć róży, dlatego postanowił nabrać życiowego doświadczenia. Okazało się, że dorośli nie są dobrymi nauczycielami, jeśli chodzi o relacje. Mały Książę odwiedzał kolejne planety i poznawał ich mieszkańców. Wszyscy byli samotni i prowadzili puste życie, stając się więźniami własnych obsesji i schematów. Na pierwszym miejscu znajdowały się dla nich sława, pieniądze, władza czy nałogi.
Podczas pobytu na Ziemi, Mały Książę poznał lisa. Zwierzę posiadało mądrość życiową, której brakowało dorosłym. Lis porównywał proces tworzenia przyjaźni do oswajania dzikiego zwierzęcia. Mały Książę początkowo nie rozumiał, dlaczego zwierzę chce się z nim zaprzyjaźnić, ponieważ nieuchronnie zbliżał się moment ich pożegnania. Lis wyjaśnił mu, że sam fakt posiadania przyjaciela i piękne wspomnienia są warte cierpienia. Pouczał go też, że należy wziąć odpowiedzialność za to, co się oswoiło. Mały Książę zaczął rozumieć, że powinien zaopiekować się swoją różą. Przyzwyczaił ją do siebie, a potem zostawił na pastwę losu. Kwiat miał do obrony tylko marne cztery kolce. Róża została sama, narażona na wiatr, chłód i ataki owadów. Mały Książę zdał sobie sprawę, że jeśli kogoś kocha, musi zaakceptować cierpienie, którego mu przysparza.
Mały Książę był rozczarowany, gdy trafił do ogrodu różanego. Zdał sobie sprawę, że jego róża nie jest jedynym takim kwiatem na świecie. Lis wyjaśnił mu jednak, że najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Mały Książę zrozumiał, że jego Róża nie jest wyjątkowa ze względu na swoje piękno. Stała się niezwykła, ponieważ poświęcił jej wiele czasu i obdarzył ją uczuciem.
Mały Książę zaakceptował różę ze wszystkimi jej wadami. Zrozumiał, że kwiaty są piękne i przyjemnie pachną, ale bywają kapryśne i nieprzyjemne. Postanowił oceniać po czynach, a nie słowach. Róża była wzruszona podczas pożegnania, co świadczy o jej uczuciach do Małego Księcia. Chłopiec zdecydował się na największe poświęcenie, aby wrócić do swojej ukochanej. Poprosił węża, żeby go ukąsił. W ten sposób, pozbył się ciała i mógł dotrzeć na swoją asteroidę. Bohater postanowił zaopiekować się różą. Zachował dziecięcą wrażliwość, ale dojrzał do wzięcia odpowiedzialności za bliskich.
Tytułowy bohater zawdzięczał swoją przemianę postaciom, które spotkał na swojej drodze. Rozmowy z nimi pozwoliły mu zrozumieć, że jego miejsce jest na asteroidzie B-612, z której pochodził. Musiał odwiedzić kilka planet, ale zdał sobie sprawę, że musi wrócić do swojej róży i trzech wulkanów. Zaprzyjaźnił się z pilotem i lisem, ale postanowił ich opuścić. Mały Książę dojrzał na tyle, że nauczył się wyznaczać sobie priorytety. W każdej chwili myślał o róży, chociaż wcześniej był zmęczony jej postępowaniem. Poprosił pilota, aby narysował kaganiec dla baranka, ponieważ chciał uchronić kwiat przed zjedzeniem.
Mały Książę zdał sobie sprawę, że prawdziwa więź opiera się na szacunku i odpowiedzialności oraz jest niezależna od chwilowych zmian nastroju. Mimo młodego wieku, główny bohater znalazł oddanych przyjaciół. Lis na zawsze miał kojarzyć barwę zboża z kolorem jego włosów. Pilot wspominał chłopca za każdym razem, gdy spoglądał w gwiazdy. Mały Książę podjął dojrzałą decyzję o powrocie do swojej róży, ale nigdy nie został zapomniany przez swoich przyjaciół.
Tematyka utworu w dużej mierze koncentruje się wokół relacji międzyludzkich. Lis słusznie stwierdził, że ludzie nie posiadają przyjaciół, ponieważ nie można kupić ich w sklepie. Oswajanie to proces wymagający czasu i cierpliwości. Mały Książę zdał sobie jednak sprawę, że stworzenie szczerych więzi jest warte każdego wysiłku.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.