Jednym z najważniejszych wątków powiastki filozoficznej Antoine'a de Saint-Exupéry'ego „Mały Książę” jest przyjaźń. Autor starał się przedstawić świat z perspektywy dziecka, dla którego relacje i uczucia są ważniejsze od dóbr materialnych. Mały Książę, podczas swoich podróży, nauczył się wiele na temat tworzenia więzi z drugim człowiekiem. Przekonał się, że warto mieć przyjaciół, nawet jeśli wiąże się to z cierpieniem.
Wielu bohaterów utworu zmagało się z samotnością. Pilot, pełniący też rolę narratora, od dziecka był nierozumiany. Osiągnął sukces, ale nie miał nikogo bliskiego. Znalazł zrozumienie dopiero u Małego Księcia, którego poznał po awaryjnym lądowaniu na Saharze. Narrator ciężko zniósł odejście swojego młodego przyjaciela. Mały Książę zostawił mu jednak to, co najcenniejsze, czyli piękne wspomnienia. Chociaż minęło kilka lat, narrator wspominał go zawsze, gdy spoglądał w gwiazdy. Mały Książę go opuścił, ale skłonił pilota do refleksji i pozwolił mu na powrót do krainy dzieciństwa. Dobrzy przyjaciele wzbogacają życie człowieka.
Mały Książę udał się w podróż głównie ze względu na swoją skomplikowaną relację z różą. Kwiat niespodziewanie pojawił się na jego planecie i zmienił życie chłopca. Róża była piękna, ale też kapryśna i skoncentrowana wyłącznie na sobie. Mały Książę przez cały dzień musiał spełniać jej zachcianki. Chłopiec był zbyt niedojrzały, aby ją zrozumieć. Postanowił wyruszyć w podróż, żeby poznać świat i ludzi. Odwiedzał kolejne planety, zamieszkane przez dorosłych. Reprezentowali oni różne typy ludzkie. Na pierwszym miejscu znajdowały się dla nich władza, popularność, praca, bogactwo czy nałogi.
W końcu, Mały Książę trafił na Ziemię. Spotkał tam lisa, który nauczył go wiele na temat relacji międzyludzkich. Zwierzę nie jest w utworze uosobieniem sprytu, ale mądrości życiowej. Porównywało tworzenie więzi do oswajania dzikiego zwierzęcia. Ten proces wymagał wiele czasu i cierpliwości. Prawdziwa przyjaźń nie powstaje z dnia na dzień, podobnie jak bestia nie stanie się w ciągu kilku godzin domowym pupilem. Lis pragnął, aby Mały Książę go oswoił. Wcześniej prowadził dość monotonne życie, opierające się na uciekaniu przed myśliwymi oraz polowaniu na kury.
Wszystko zmieniło się, gdy spotkał chłopca. Lis zdawał sobie sprawę, jak cenne są szczere relacje. Mały Książę początkowo nie rozumiał, dlaczego zwierzę chciało nawiązać z nim więź. Ich pożegnanie było nieuchronne, dlatego lis sam skazał się na cierpienie. Zwierzę posiadało jednak mądrość i doświadczenie, których brakowało Małemu Księciu. Lis wolał tęsknić za przyjacielem, niż nigdy go nie mieć. Kolor zboża zawsze przypominał mu o włosach Małego Księcia. Lis rozumiał, że nie sztuką jest izolować się od innych, aby uchronić się przed cierpieniem. Świadomość posiadania bliskiej osoby, nawet jeśli znajduje się daleko, przynosi ukojenie w trudnych chwilach.
Podczas pobytu na Ziemi, Mały Książę w końcu zrozumiał swoją relację z różą. Początkowo był rozżalony, ponieważ trafił do ogrodu różanego. Zdał sobie sprawę, że został oszukany. Róża kłamała, że jest jedynym takim kwiatem na świecie. Mały Książę nie mógł pogodzić się z myślą, że nie jest tak wyjątkowy, jak mogło mu się początkowo wydawać. Lis przekazał mu jednak prostą prawdę: najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Mały Książę zdał sobie sprawę, że róża nie jest wyjątkowa ze względu na swój wygląd, ale czas, który jej poświęcił. Lis nauczył go też odpowiedzialności. Człowiek nie może porzucać tego, co oswoił. Mały Książę podjął więc decyzję o powrocie na swoją planetę. Nie mógł zostawić róży, którą wcześniej tak troskliwie się opiekował. Chłopiec nauczył się wybaczać i zdał sobie sprawę, że nie potrafił zrozumieć delikatnego, kapryśnego kwiatu. Zdecydował się na najwyższe poświęcenie. Poprosił węża, aby go ukąsił. Mały Książę opuścił cielesną powłokę, aby wrócić do swojej róży.
Powiastka przedstawia potęgę przyjaźni. Autor porównał świat dorosłych ze sposobem postrzegania rzeczywistości, typowym dla dzieci. Opowiedział się zdecydowanie po stronie najmłodszych. Mieszkańcy planet, odwiedzonych przez Małego Księcia, byli samotni i zniewoleni przez swoje obsesje. Pilot, lis i Mały Książę przekonali się, że najcenniejsze są szczere relacje.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.