Autorka starała się stworzyć obraz typowego powstańca styczniowego, chociaż uczestnicy zrywu znacznie różnili się wyglądem oraz osobowością. Głównym bohaterem jest Marian Tarłowski, zwany Marysiem. Był to najmłodszy uczestnik walk, niedawno skończył dwadzieścia lat. Znacznie odbiegał od stereotypowego wizerunku żołnierza. Był wątłej budowy, bardziej przypominał dziecko czy dziewczynę, niż dorosłego mężczyznę. Jego charakter kontrastował jednak z wyglądem. Odznaczał się odwagą, uratował życie dowódcy - Romualdowi Trauguttowi. Wciąż myślał o innych, martwił się o siostrę i przyjaciela. Maryś wziął udział w powstaniu ze względu na postawę patriotyczną, w rzeczywistości był wrażliwym intelektualistą, który wolał naukę i kontemplację przyrody od walki. Przybył na Polesie, aby kształcić kolejne pokolenia Polaków, okoliczności skłoniły go jednak do wzięcia udziału w powstaniu. Bolała go konieczność zabijania, był rozdarty wewnętrznie, zdawał sobie jednak sprawę, że prawdziwy patriota musi stanąć do walki.
Drugim bohaterem był Jagmin, dowódca jazdy. Pod względem fizycznym stanowił przeciwieństwo Marysia, był potężnym, silnym mężczyzną. Autorka porównuje go do mitycznego Herkulesa oraz rzymskiego wodza Scypiona. Traugutt obdarzył Jagmina szacunkiem i zaufaniem, dowódca jazdy stanowił przykład idealnego żołnierza. Orzeszkowa porównuje go również do husarza. Jagmin również był humanistą i rozumiał rozterki Marysia, trudno było mu się pogodzić z koniecznością zabijania. Jagmin przywiązał się do rodzeństwa Tarłowskich, ze względu na przyjaźń z Marysiem oraz miłość do Anieli. Spełnił daną dziewczynie obietnicę i wspierał Tarłowskiego do samego końca.
Aniela Tarłowska była młodszą siostrą Marysia, która razem z nim przybyła na Polesie. Również cechowała się wrażliwością i była prawdziwą patriotką. Obawiała się o brata oraz ukochanego, ale rozumiała, że muszą wziąć udział w powstaniu. Była gotowa na poświęcenie osobistego szczęścia dla większego dobra. Aniela pamiętała o bliskich, jako jedyna odwiedziła mogiłę powstańców.
W utworze pojawia się także postać historyczna - Romuald Traugutt. Stanowił on wzór idealnego dowódcy, był wręcz męczennikiem za wolność. Opuścił żonę i dzieci, rezygnując ze szczęścia rodzinnego, aby walczyć o niepodległość ojczyzny. Autorka opisuje jego oczy, w których widoczna była mądrość, ale też smutek. Traugutt zostaje porównany do Leonidasa, ponieważ heroicznie walczył, mimo że z pewnością przewidywał przebieg wydarzeń. Dowódca spodziewał się porażki, ale odważył się wziąć odpowiedzialność za swój oddział. Nie okazywał słabości i strachu, aby podtrzymywać na duchu swoich żołnierzy. Zasługi i męstwo Traugutta są przedstawione w wyolbrzymiony sposób, jego zwycięstwa graniczą wręcz z cudem. Dowódcy udało się również przeżyć bitwę z wojskami rosyjskimi.
Oprócz ludzi bohaterem noweli jest przyroda. Drzewa i kwiaty obserwują rzeczywistość, a następnie opowiadają o wydarzeniach. Historii powstańców słucha wiatr, który zamierza sławić ich imię na całym świecie.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.