*** (Dzwony, dzwony, dzwony huczą)

Dzwony, dzwony, dzwony huczą,
dzwony duszę drą!
wznak się wali, a ponad nią
dzwony, dzwony grzmią!
Wznak się wali od rozpaczy,
od bólu, od łez - -
a ponad nią dzwony huczą,
huczą, huczą w kres!...
Dzwony biją jej nad głową,
biją, biją w nią - -
wznak się wali, a ponad nią
dzwony, dzwony grzmią...

Czytaj dalej: Lubię, kiedy kobieta... - Kazimierz Przerwa-Tetmajer