Grobowi

Ipsis etiam fata data świt sepulchris
Nie ciała tylko ludzkie, ale i ich groby
Srogiej śmierci podległy bez wątpienia.
Kto by Znalazł, kędy Herkules, kędy Samson duży
Albo legł Aleksander Wielki? Tenże służy
Nagrobek ich mogile, który służył ciału:
Był tu grób, ale z czasem i miesce pomału
Wywietrzało; tak sławne ginęły mauzole:
Gdzie grody - trocha rumu; gdzie groby - tam role.
Gdzież im pisać i jakim nagrobki sposobem?
Ziemia człekowi, a czas Wszytkim grobom grobem.
Tu wielkich bohatyrów czyny, miasta, zamki
Bez pamięci na przyszłe zginęły potomki;
Co im jeszcze wiecznego nie da uznać moru -
Papier. Tedy marna rzecz trwalsza od marmoru?

Czytaj dalej: Pospolite ruszenie - Wacław Potocki