XIV / Po wszystkie czasy, przez obszar daleki

Autor:

Po wszystkie czasy, przez obszar daleki,
Wiążą się istnień kolejne ogniwa;
Fala pokoleń, wielkie ludów rzeki -
Wszystko w ocean jeden wspólny spływa.

Który zasila coraz dalsze wieki...
Z rzeszą zniknionych ciągle rzesza żywa
Jako strumienie mieszają swe ścieki
I jedna drugą ze sobą porywa.

Wszyscy są wspólną związani macierzą:
Umarli, żywi, wielcy czy też mali,
Wrogowie, bracia, dalecy lub bliscy -

Jedni od drugich nawzajem zależą,
Odpowiadając, na wypadków fali,
Każdy za wszystkich, za każdego wszyscy!

Czytaj dalej: Jednego serca! tak mało! tak mało - Adam Asnyk