Taki obraz

Stwórz mi Boże taki obraz
w którym znajdę wszystkich krzyk,
odwagę, strach, śmiech i płacz.
Bym widział Boże blask tej łzy.

I głos ten proszę - pieśń legionów.
Jak ten dzwon niech brzęczy oręż.
I hymn aniołów,
jak do snu - bym poległ.

Ten błagalny wzrok w potrzebie
Gdy ich rzucał w czasu mrok
Gdy ruszali wprost przed siebie
Teraz wysłuchaj! To ostatni krok!

jak dla mnie to wiersz z półki 'napisany z nudów' - Panie Piotrze zawiodłam sie na tym wierszu, zdziwiłam sie

taka tam opowiastka nie wnosząca nic nowego, z oklepanymi srodkami artystycznymi, bez konkretnych wniosków...

Tera

Hehe :) Wiem o co Ci chodzi... To raczej jest wiersz z półki "nie potrafię opisać". A czy nic nie wnosi...? No cóż jeśli tak mówisz ;)
Może to ten tytuł niejako nastawił Cię na konretny osąd, ale nie daj się zwieść pozorom. To jest PRÓBA(!) opisania czegoś, jakiegoś uczucia... Czegoś, czego właściwie niby nie ma, ale jednak istnieje. Nawet dosłownie jest mi ciężko to opisać, więc czymże innym jak nie poezją?
Środki artystyczne? No cóż... mogę jedynie schylić głowę i obiecać poprawę ;)
Dziękuję serdecznie za komentarz :)

Pozdrawiam

PS. Żadne "Panie", jestem Piotrek :)