Autentyk

Przecież nie po to jest wolność,
by drzeć ją pełnymi garściami,
by zadźgać ją w tłoku łokciami,
by w górę rozdeptać po plecach,
by po jej trupie do splendoru i zysku;
by rozdrapać nasze gniazdo - wszystko.

I nie po to, by krzyczeć, jak to boli,
ale po to, by nie pozwolić.

Przecież nie wtedy jest miłość,
gdy się czerni ból wyrzeczenia,
gdy żądania twarde wypełniasz
przysiąg i posłuszeństwa,
ofiar i rozpaczy na dowód
bezkrytycznego wielbienia;
gdy próba coraz cięższa.

Nie wtedy, gdy czujesz, jak to boli,
lecz gdy sobie na szczęście pozwolisz.

Wtedy jest miłość, gdy jesteś sobą,
wolny do krańców, całym jestestwem,
gdy wyzwolonym nurtem siebie
czujesz, że chcesz być czyimś sensem
i przez to sensem swoim.

Po to jest wolność, by bez lęku
dać ludziom wewnątrz siebie miejsce,
żeby bez święceń i poświęceń
być jak bezcenny autentyk,
dzieło swej sztuki i woli.

Autentyk - przyznaję. Wiersz dociera do głębi duszy, porusza sumienie. Lubię takie utwory.
Pozdrówka :)

Ach, zapomniałem dodać, że ładna byłaby z tego piosenka ;)

Dominiku, bardzo dziękuję za tak miłe dwa komentarze. :-) Piszę wiersze tradycyjne, klasyczne, "przestarzałe" - nie każdy je lubi; fajnie, że Tobie się to podoba.
Piosenka byłaby z tego fajna, gdyby znalazł się ktoś, kto chciałby i umiałby dopisać do tego muzykę i zaśpiewać to na scenie. Ale niestety!... :-(
Pozdrawiam serdecznie.

Ciekawa teoria w wiersz ujęta. Szkoda, ze czasem nie idzie w parze z praktyką. Ale jak uczy I. Kant Sein powinno zmierzać ku Sollen, do którego i tak nie dotrze;). Pozdr.

fajnie zarymowałas Oxy:)tak troszkę odmiennie...no i temacie bardzo aktualnie:)czytało sie jak zwykle płynnie i przyjemnie:)pozdrowki...

Oxy, w sposób tradycyjny, bez udziwnień, "zaśpiewałaś" o wolności człowieka i to pięknie. Wolność wewnętrzna to istota rzeczy - to być sobą niezależnie od okoliczności i kochać otwartym sercem, bez zniewolenia, cierpiętnictwa i służalczego poddaństwa ze strachu, dobrowolnie być "autentykiem" dla innych.
Dobry wiersz. Budzi refleksje osobiste i nie tylko.

Serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia

faktycznie klasycznie i staromodnie nawet, szkoda że rzeczywistość jest nie taka jak widzi autorka w wierszu - choć chwała za próbę uczłowieczania, ja się podpisuję
pozdrowienia
r

Fantasta, Beata, Krysia, Pan Biały - bardzo Wam dziękuję za miłe wpisy.

Tak, nigdy nie osiągniemy żadnego ideału, ale trzeba do niego dążyć, nie tracić go z oczu, bo inaczej się tonie.

Krysiu, bardzo piękna interpretacja - dzięki!

Pozdrawiam Wszystkich.

Ach Oxy,
autentyk po mojemu jest zawsze tylko jeden.
Pewnie gdzieś jest, reszta to podróby, ale jakoś żyć trzeba, bo żyć się chce...

Mądrze i zgrabnie :)

Tak, to ładne, i prawdziwe...( ) wzruszyło mnie
pozderki

I znów popełniłaś coś pięknego ... :)
(choc troszkę bledsze są dwa fragmenty z "boli-pozwoli"; nie uważasz, że za dużo w nich:
po to, by, jak, ale, lecz, gdy...? )

pozdrawiam, Joaśko - pod dobrym wierszem - do podumania.
kasia :)