zmrok

oczy Murzynki
ślepej od urodzenia -
dwie brunatne gwiazdy

w statycznym domu
mieszkają kobiety
o silnych dłoniach -
niebo owijają w prześcieradła
spinają krwioobieg cierpką agrafką
modlą się do igieł kościelnych wież

kot - spiczastouchy męczennik
naprężył grzbietu strunę
mijają go procesje latarń
dobrze wie - to tylko one

Z zaciekawieniem czytam i oglądam.
Wyraźny ten obraz, ostry i tak blisko życia,którego - w swej dobroci ,Panie - nie dałeś nam kosztować i obejmować oczyma "Murzynki/ ślepiej od urodzenia".
Duża wrażliwość.


A.

Jakoś bym wolał szyk: "strunę grzbietu"...

To "owijanie nieba", "spinanie krwioobiegu" - jak uczestnictwo, czy może raczej podejrzenie ukradkiem elementów jakiegoś rytuału, w którego świetle wszystkie inne - ożywione i nie - rekwizyty nabierają symbolicznych mocy; ale jeśli nie wejdziesz w sens tego procederu - to nic, niech wystarczy Ci blask tej poświaty, liryczna gra, poetycki rysunek konturów.

Pozdrawiam. Z uwagi na ten i jeszcze jeden wiersz BARDZO opłacało się dziś zajrzeć na poezja.org.
[sub]Tekst był edytowany przez Witold Marek dnia 17-08-2004 15:49.[/sub]

Do ulubionych.

mały plus

Dziękuję bardzo. Może jeszcze jakieś sugestie?

Hmmmm... Tak myślę nad tymi brunatnymi oczami murzynki, ślepej od urodzenia. Nie jestem okulistą, lekarką w ogóle... Mogę się mylić, ale wydaje mi się, że ślepiec ma "blade" oczy... Zwłaszcza taki od urodzenia. Poza tym wiersz bardzo mi się podoba, świetnie się czyta. Ma coś w sobie. Każe pomyśleć i zastanowić się... Ładnie...

P.S. A tymi moimi wywodami na temat oczu proszę się nie przejmować. Czasem za dużo myślę :)

bardzo mi się podaba..chociaż styl znany mi i prezentowany przez osobe x na tej stronie czyżbym się mylił bo wiersz udziwniony ale fajny pozdrawiam