.:. Nieśmiertelny (Podejście Pierwsze) .:.

lat dwanaście
żyjesz dla życia
nie dla rozwiązywania problemów

dwadzieścia
dorosły wreszcie
niezależny
ptak

pięćdziesiąt
nie chcesz patrzeć
na swój brak siły
nóg odmowę

siedemdziesiąt
wystarczy
kurtyna opada
koniec przedstawienia
nie żałujesz swej drogi
przygotowałeś się
na Spotkanie

nie

nie umrzesz

żyć będziesz dalej

na zawsze niedołężny
na zawsze starcem

spojrzenie mętne
drżące dłonie

przez wieki przeklinający swą nieśmiertelność

Za dużo tu uproszczeń... 20 latki dziś nie są prawie niezależne a 50 niedołężne. Poza tym w oczy mnie bije naiwnosc, choć nie brak pewnych jaskółek

ale przyznasz, że dwudziestolatek w porównaniu z dwunastolatkiem jest niezależny, a pięćdziesięciolatek w porównaniu z dwudziestolatkiem jest bardziej niedołężny i nogi już nie te...

niesmiertelnosci zyczy - niesmiertelny

o, widze że kolega też "zardoza" oglądał :))
wiersz kompletnie nieudany

jedynie niezależny ptak mnie rozbawił ;))

nieoglądałem

nieśmiertelności życzy - nieśmiertelny

hehehe poklask dla przedmówcy :)) ptak: niezależny, młody, pełen sił, na nogach do pięćdziesiątki :)) później kurtyna w dół i nieśmiertelność w niedołężności - feeee nie podoba mnie się taka perspektywa. Chwała ornitologom :))) Wiersz jest dla mnie infantylny. Licząc na chwilę zadumy przy kolejnym utworze, pozdrawiam serdecznie
Ana.

kazdy ma swoje zdanie.... :)

mimo wszystko:
niesmiertelnosci zyczy - niesmiertelny

Pierwsze trzy wersy są tak ładnie konkretne... Pozdrawiam