pieśń bezruchu bez gwizdania

wyrafinowany ten bezsens
w parafrazie cienia jak w chmurze
czyni jasnowidzenie

skąd w wywrotach ust i oczu
z kadzeniem olibanu – gałęzi
podręcznej czereśni

skąd o postawie sensu stricte
z unijnych powiązań kończyn
dalekich w susach

skąd topografia zdarzenia
przybiera barw i kształtów
i mapą tonus odżywa

wyimaginowany ten bezruch
z chmur schodzi i tonie w dżungli
ziemią rozkłada ślad myśli

Bardzo trudno się czyta. Ale jest ciekawy.

inteligentny.

utwór ma coś w sobie...ciekawy.niepowtarzalny.
..podręcznej czereśni ...to mi jakoś psuje klimat - reszta ok
pozdrawiam

Podoba mi się: wyrafinowany bezsens (definicja dekadencji?), parafraza cienia, podręczna czereśnia, topografia zdarzenia, ostatnia zwrotka.
Nie podoba: że obraz mi się rozpada, rozkleja, rozprasza uwagę. A powinien skupiać. Poza tym c z y n i e n i e jasnowidzenia, unijne powiązania kończyn (eurokończyny?;)), wywroty ust.
Pieśń bezruchu - a to z kolei ładne:)
W skali od 0 do 69 ocena: 44,02.
Pozdrawiam, mp

Wyrafinowany ten bezsens- idealnie Pan to powiedział;)
Wiersz się świetnie czyta, bo nigdy nie wiadomo, co będzie za chwilę.
Jedyne, co mi jakoś nie gra, to "przybiera barw i kształtów" -ale może po prostu słuch mam niedoskonały:(
Poza tym gra wszystko - i to taką pieknie się potykającą melodię...

no i to jest ładne.. takie Twoje wiersze chce czytać

masakra makabra byłą tragiczna... tutaj zaś jest co poczytać

Tera

niop.. :))
fajne utworzysteczko :))
na plus całkiem jestem - pozytywna :))
ciekawie uchwycona pieśń bezruchu
to Panu wyszło.. gratulacje składam

pozdrawiam
Emilka