Nienawiść i miłość

Płaczę nad losem ludzi zniszczonych.
Kocham ich lecz nienawidzę.
Nie rozumiem krzyku.
Nie wiem co to ból.
Nie znam współczucia.
Chwalę nowy dzień.
Pragnę poznać Boga.
Wy już go znacie.
Za to was nienawidzę.
Za to was kocham.

[sub]Tekst był edytowany przez Hanna Ciebiera dnia 12-08-2004 14:47.[/sub]

Ludzię, proszę oceńcie mój wiersz. Krytykujcie do woli. Bardzo proszę!

jeżeli chciała pani pokazać chaos to się udało... nie widze tu nic ciekawego w dodatku zarówno pomysł jak i wykonanie bradzo wtórne (kocham i nienawidze...nie znam współczucia...)...i jeszcze to pragnę poznać boga wy jużgo znacie...
słabiutko...
pozdr

Bardzo słabiutko.
Nihil novi.
Kocham - nienawidzę, krzyk, ból, współczucie, Bóg...bez wyrazu to wszystko.

Catalina

wiersz bez głębi.
nie zmusza do myślenia.

Zyczę powodzenia może kolejne będą ciekawsze ;)
pozdrawiam greeta

Szczerze dziękuję za komentarze. Mówiąc szczerze mi ten mój wiersz też się nie podoba. Naprawdę dziękuję, że poświęcili mi Państwo czas.

Obiecuję, że następny wiersz, który tu umieszczę będzie dużo lepszy. Dziękuję za krytykę.

hmm.. jeśli to miał być dowcip, to Pani wyszedł
nieźle się uśmiałam czytając..
ah..
conajmniej jakby napisało to jakieś dziecko
okropne

przykro mi

pozdrawiam
Emilka

Jestem dzieckiem. Mam 14 lat. :-))) Postaram się następnym razem napisać tutaj lepszy wiersz.

za duza patetycznosc , za malo metafor

Pozdrawiam

Agata