rozmowa

mówisz
-wargi wargami tulę
poisz mnie ciepłem
szeptu twych ust
uczysz dreszczy na pamięć
których i tak nie rozumiem

Emilio - przeczytałem z uwagą i pierwsze co to zdaje mi się że mocno zaciosany ten wiersz - cóż - czepić się nie ma do czego - chyba tylko to jedno, że w mojej sugestii brak odzewu tego nierozumienia - ale czekam na następny wiersz
MN

dziwny ten kawałek, ale bardziej na nie
w sumie nie ma w tym tekście nic odkrywczego
same oklepane zwroty, wytarte słowa i w ogóle
banał, za nieprzeciągnięcie go pond granice wytrzymałości ludzkiej podwyższam ocenę na trzy na szynach
pozdrawiam

krótka ta rozmowa, tym razem to dobrze, jeszcze by się pojawiły dusze, miłości, kochania, anioły i wiosny, a tego to bym już nie zniósł.

A mi się podoba:
"uczysz dreszczy na pamięć
których i tak nie rozumiem."

pozdrawiam

dziekuje Marcinie.to bylo dla mnie wazne:)z reszta dziekuje za wszystkie komentarze. ale Twoj sprawil mi ogromna radosc i zmotywowal do dalszych prob z pisaniem. - Emilia.

to krótki, ale piękny wiersz. jestem pod wrażeniem. chciałbym, aby ktoś pisał takie dla mnie...

jakoś nie obraził mnie :)
nawet muszę przyznać (po trzecim przeczytaniu) spodobał mi się
może oklepane zwroty - ale ja takich nie pamiętam
więc jeszcze "rynek" się nimi nie nasycił :))
nie ma źle psze Pani :))

dobrze w sumie że krótki, bo rozciągnięcie przyniosłoby
"kaplicę na dwóch nózkach"

pozdrawiam
Emilka

Pani wiersz jest dziwny, ale cikawy, dodaję do ulubionych. Czekam na następne.

mam mieszane odczucia... nic odkrywczego, troche oklepany temat, a jednak ładny dobór słów w pewnym stopniu uzeka czytelnika

Pozdrawiam

Agata