Rozprawa prostego człowieka o sobie

trzeba powiedzieć to jasno
i ciemno

człowiek to dwie istoty
i jedna

nic w tym przecież dziwnego nie ma,
że w świetle człowieka tak wiele
cienia

że nic prostszego pod słońcem jak człowiek!

- z lękiem codziennie
powtarzam to
sobie.

[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:11.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:14.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:15.[/sub
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:17.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:18.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 04-08-2004 21:20.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 07-08-2004 17:35.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marcin Tuchaczewski dnia 07-08-2004 17:37.[/sub]

za część pierwszą i drugą raczej trzy z plusem
za trzecią część nawet pięć
za dwie ostatnie dwója z plusem
(średnia 3,4 wyszła - stypendium nie będzie ;))

"nic w tym przecież dziwnego nie ma,
że w świetle człowieka tak wiele
cienia "

bardzo to powyżej, jak dla mnie

pozdrawiam
[sub]Tekst był edytowany przez Ona Kot dnia 04-08-2004 20:49.[/sub]

lecz w nocy - człowieka nie ma
może połowy jego - oprócz cienia
który rozpływa się w okolicy
i w ciszy - po omacku - na coś liczy
a może na kogoś - pojąć nie mogąc
rozprawia się w połowie księżyca
i strzępy człowieczeństwa w sobie wychwyca

MN

Ufff, ale przynajmniej zdałem! :-)

uśmiech nauczyciela potrafi oddalić największe lęki uczniowskiego serca :)

dodałam do ulubionych.

Osobiście nie uważam tego wiersza za udany, został on napisany jako forma żartu, ale takiego, który daje też do myślenia, nie doszlifowana jest forma tego wiersza. Pani wyraźnie przesadza pani FA.
Pozdrawiam, zakłopotany autor.

może i przesadzam, ale co w tym złego, że mi się podoba? a skromność to pierwszy stopień do dobrej sławy, panie M.T. :D

"nic w tym przecież dziwnego nie ma,
że w świetle człowieka tak wiele
cienia" - ten fragment przeprawdziwy!

Całość - całkiem-całkiem...uśmiechnęłam się,

cmok,
Cat

Pan się naśmiewa z weny twórczej autora! :-)))) chłodno pozdrawiam!

Bardzo mi się podoba. Lekko się czyta. Dodm do ulubionych, bo jest ekstra.

Podoba mi się, niby prosto a jednak mądrze.

Podoba mi się, niby prosto a jednak mądrze.

Podoba mi się, niby prosto a jednak mądrze.