Zazdrosna

nie pytaj
o zlepki westchnień
na ustach poprzednich

podglądaj
co obnażam
uśmiechem półprzymkniętym

zgaduj
którędy prowadzi mnie zapach
gdy patrzę gdzie indziej

wysnuwaj
kiedy papierem senności
po coś szeleszczę

drabinę na księżyc

zazdrosna
(nie podpowiem więcej)


[sub]Tekst był edytowany przez magda dnia 22-06-2004 05:12.[/sub]

Jak zatłuc kryzys twórczy? Pomóżcie, jeśli zaatakujemy watahą , moze szybciej pryśnie...

Hmmm... ja też ostatnio przeżywam taki kryzys... Może lepiej nic nie robić, to sam przejdzie szybciej?

A wiersz mi się podoba

pozdrawiam.

To ja dołączam do grona posiadaczek malutkich kryzysików twórczych
Ale fakt Magdo, jeśli to jest Twój kryzys... w każdym razie mnie on się bardzo podoba!
Co do radzenia sobie z nim pewnie, że nie trzeba robić czegoś, samo powinno wrócić, prawda?
Serdecznie pozdrawiam
Natalia

jest taka teoria matematyczna mówiąca ile razy trzeba złożyć kawalek papieru, zeby powstał słupek sięgajacy do naturalnego satelity ziemskiego. Teoria poprawna matematycznie ale trochę nieżyciowa i mało realistyczna. Lepiej ci teraz z tą drabiną?

kryzysy przechodzi kazdy trzeba wziąć na przeczekanie
trochę cierpliwości i kryzys ustanie

Ten wiersz jest bardzo przyjemny! Czyta się lekkoi aż bije nastrojem. Podoba mi się, po prostu. Jeden z lepszych jakie ostatnio czytałem

A kryzys? Ja żyjęw takim kryzysie twórczym Czasem mija i wtedy powstaje wiersz. Ciesz sie, że mgo masz, bo rączki byś pogubiła od pisania

Dzięki, Dawidzie

Powtórzę podmiotowi lirycznemu A poważniej: ja stawiam na to samo, na nie zadawanie pytań banalnych i nie dawanie oczywistych odpowiedzi. I bez tego potrafi być ciekawie

Pozwolę sobie zadać pytanie : jeśli tak wygląda Pani kryzys, to jak wygląda pełne natchnienia tworzenie ?
Ten "kryzysowy" wiersz bardzo mi się podoba !
Pozdrawiam