Nocna Biebrza w końcu lipca

Ogromny wieczorny księżyc

Po zachodniej stronie lasu
Jak wypieczony bochen chleba
Oddalony ode mnie dalej
Niż na wyciągniecie reki

Między nami mgła
Otula biebrzańskie łąki
I wody

Z mgły wyłaniają się
Brzeziny
Jak statki na horyzoncie

I ta droga
We mgle
Po której maszeruję
Z moim przyjacielem księżycem
Pod rękę

[sub]Tekst był edytowany przez Marek Olesiewicz dnia 02-08-2004 09:32.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marek Olesiewicz dnia 02-08-2004 17:45.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Marek Olesiewicz dnia 02-08-2004 17:47.[/sub]

całkiem znośny obrazek, przytłoczony niepotrzebnie pierwszą zwrotką. Jest jej stanowczo za dużo. Poszedłbym raczej w zapis podobny pozostałym częściom. Skróciłbym.


Po zachodniej stronie lasu księżyc
jak wypieczony bochen chleba
Oddalony ode mnie dalej
Niż na wyciągniecie reki.

Na przykład tak.


l.

no i jest bardzo ok:)

Sprawia wrażenie niedopowiedzianego. Opis przyrody podany na talerzu nie satysfakcjonyje. Zewnętrze jest opisane. Ja bym chciał, żebyś spojrzal jeszcze do wewnątrz. W końcu Ty też jesteś w tym krajobrazie. Wchaniasz go, zatapiasz się w nim. Ciekaw jestem, co on z Tobą robi. Zakolegowanie się z księżycem to chyba nie wszystko, czego można doznać nad Biebrzą (oby płynęla wiecznie). Hę?
Pozdrawiam, mp
PS Bochen mi się podoba. A co z resztą?...

Po przeczytaniu chciałem wyobrazić sobie obraz, jednak nie potrafię mimo, że wyobraźni mi nie brakuje. Wiersz jednak grabny.