Jestestwo

W głębinie oceanu
legło moje jestestwo
woda biła o brzegi ciała
rzuconego na pożarcie
rekinów czasu
rozmywała myśli
zatrute i schowane
pod czaszką wieczności
dusza uleciała
pod kopułę nieba
rozbłysła gwiazdą


[sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 01-08-2004 15:05.[/sub]

co to jest rozbyłała...wieże, że to ma jakiś ukryty sens, aczkolwiek nie wiem co to jest, ale czuję w tym głeboką moc...

poprawiłam ma być "rozbłysła gwiazdą" Dzięki za uwagę,pozdrawiam

i przez ten zabieg artystyczny wiersz stracił swoją nieodkrytą tajemnicę...teraz wydaje mi się prosty...a poezja nie może być prosta...

Nie żartuj sobie,należało poprawić literówkę.Może wiersz jest prosty
ale ma już 15 lat.Dzięki że zajrzałeś.

Co wiersz ma do prostoty i jego wieku...stare wiersze nie są bardziej zawiłe, są poprostu dojrzalsze...a młode wiersze równiez mogą być zawiłe...

Darielu,tu chodzi o moją pisaninę.Inaczej pisałam 15-20 lat temu,
obciążona systemem a inaczej czuję i piszę dzisiaj.Ale miło mi
że masz swoje uwagi.Pozdrówka

hmmm,
wiersz praktycznie o niczym,

wydumane słowa, które mają nadać wierszowi jakiś większy sens, są tylko zestawieniem popularnych znaczeń,
ocean - świecąca gwiazda - niebo
rekiny czasu, potem czaszka wieczności sugerują coś bardzo wielkiego, ponadczasowego, zbyt prosto starając się podnieść rangę znaczenia czasu,
do tego mamy jeszcze duszę i myśli, nader często używane w twórczości ;)

Pozdrawiam,
Kai Fist

Każdy czuje inaczej i inaczej pisze ,poezja byłaby zbyt nudna,gdyby
wszyscy pisali jednakowo.Widocznie nie osięgnęłam jeszcze poziomu Twoich wierszy, ale masz prawo krytykować.Pozdrawiam