Zgubiłam

Zgubiłam dzień
w twoich ramionach
gdy stałam oparta
o skrzydła wiatru
Zielone liście akacji
spadały płatkami
na drogę nieznaną
Pragnienia jak ptaki
siadały na rzęsach
zamykając jasność spojrzenia
Rysy twarzy ginęły
w potoku słów
schowanych za ustami
Latarnie zrenic
błyszczały w objęciach nocy
Schwytane w dłonie
krople deszczu
gasiły rozpalone myśli

Wiatr zatrzasnął
furtkę do ciebie.

Dodaję do ulubionych!
:-)))
BARDZO ulubionych

Reniu super
pozdrowienia z deszczowego osiedla
krystyna

Reniu super
pozdrowienia z deszczowego osiedla
krystyna

Pięknie
Pozd..)))

Pani Regino,

to pierwszy Pani wiersz, który naprawdę mi się podoba - nareszcie.
"zamykając jasność spojrzenia " - bardzo dobre.
"latarnie źrenic" trochę banalne, ale przełknę.

"Schwytane w dłonie
krople deszczu
gasiły rozpalone myśli" - też duży plus.

Ogólnie - bardzo "klimatyczny". Dobry.

Cmok,
Catalina

Jano i Cat,cieszę się że mój wiersz spodobał się.Nie zawsze udaje się
uchwycić myśl i zapisać pięknymi słowami.Ja ciągle jestem na początku drogi, mając za sobą duży bagaż przeżyć piszę trochę inaczej i może czuję inaczej niż większość piszących na tym portalu.Staram się dokładnie czytać uwagi wszystkich którzy wypowiadają się na temat moich wierszy,poza tym nie wszystko wszystkim się podoba,a ja piszę
tak jak czuję choć czasem nieudolnie(piszę).Pozdrawiam

@Regina Koch melancholijnie...