Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dla Szczurów


Rekomendowane odpowiedzi

I nikt już pozna, nikt nie zauważy
Tych Łez na policzkach, co na twojej twarzy
Kładą się jak groby, jak cmentarne kruki
Nikt już nie usłyszy cichych westchnień ulgi.

I nic nie zostało, nic nie będzie więcej
Tylko słówek parę, kryte w nas wspomnienie.
W grupie potępieńców po jednym z nas pamięć
Jak my,potępiona, zostanie na zawsze.

A kiedy ostatnia cyfra na nagrobku
Od błyszczącej rosy zalśni w jasnym słońcu
Kiedy wieńce kwiatów przyniosą znajomi
Ja cicho zapłaczę nad wygnańca grobem.

A kiedy się skończy pogrzebowy teatr
Wrócę Potulickich w stronę tego drzewa
Które w lesie blisko wśród tak wielu stoi
I twoje nazwisko wśród milionów wtrące.

KU pamięci Joli, Kamilowi, Karinie i Jurkowi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...