nie było Nic

byłeś bytem w niebycie
bo istniałeś już
lecz nie zaistniał jeszcze
rumieniec od spojrzenia
nie zajaśniało jeszcze słowo
w ciemnej przestrzeni
jeszcze czas nie wiedział
czy ma coś do zyskania
czy godzina zdobycia
będzie w wieczności stracona
nie było Nic
tylko na pocałunek się zbierało
jak na Stworzenie

nie jestem w stanie nic sensownego napisać na temat tego wiersza...

albo w tym utworze zbyt wiele chaosu albo ja dzis nie potrafie sie skupic... nie czuje do konca intencji autorki...

pozdrawiam
kowalski
[sub]Tekst był edytowany przez Michał Kowalski dnia 18-07-2004 21:54.[/sub]

świetne w patetyczny sposób (chyba nawet styl. biblijna wystąpiła) o tak powszechnej rzeczy, a jednak tak niezwykłej...
(tylko na pocałunek się zbierało
jak na Stworzenie )
wielkie dizęki i oczywiscie zabieram
pozdrawiam

ja też jakos tak... bytem w niebycie, istniałeś lecz nie zaisntniał => mało fajne powtórzenia, i dalej wcześniej wspomniany chaos...

może następny?

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

a mnie uzekła puenta... w bardzo ciekawy sposob zawarłas opis uczucia za co +

Pozdrawiam
Agata

dziękuję za/nie/i za tą na /tak/krytyke /tak klaudiuszu wiersz ma tematyke biblijną /proszę miło mi że zabierasz/

krystyna

Mądry wiersz i mądrze skonstruowany.

"w ciemnej przestrzeni" - to albo najsłabszy wers, albo ja nie wszystko, co powinnam, wiem
"będzie w wieczności stracona" - to mi coś przypomina
"tylko na pocałunek się zbierało
jak na Stworzenie" - a to jest urocze :)

dzięki Marto/czasami tak bywa że coś jest słasze choć myśli się inaczej

pozdrawiam