Rozważ(ania)

Niezrozumiałe jest popełnianie błędów.
Ciągle tych samych. Jakby przez wieki
rozum zjeżony dotykiem uczulania wpadał
w ręce zdolnego architekta pułapek.

Dla każdego następnego pokolenia przynęta
coraz ciekawsza. Rozmiar butów nieważny.

Nieznane jutro wabi grając na pajęczych
strunach adrenaliny. Kusi - jak na początku
świata. Do diabła! Może go uszczęśliwisz, a
jeśli nie? Czujesz siłę na mapie powrotów.

Kilka wyciągnięć rąk i płaszczyzna myśli
- nie myśli prozą. Jesteś ptakiem.Ich
wywrócony katamaran zamoczył żagle i znika.
To nic, że nie znasz jego kursu.

[sub]Tekst był edytowany przez Jana Niechciał dnia 19-07-2004 15:45.[/sub]

Przemawia do mnie,spodobał mi się, jak zresztą inne Pani wiersze,zabieram go do ulubionych.Pozdrawiam

Regino.
Bardzo dziękuję za miłe słowa i za ulubione.
Pozdrawiam

Podoba mi sie. Poza drobnym błędem ("nieważne" pisze się razem) jest pierwszym od dawna wierszem, który mnie zaciekawił. Pozdrawiam i czekam na więcej, j.

Jano,

musiałam długo czytać, bo powoli do mnie docierał Twój katamaran.
Ale dotarł na plus.

Cmok,
Cat

Witaj Joaxil
Bardzo dzieki za miły komentarz.
Już kiedyś mówiłam, że mam nowe okulary i głupio w nich wyglądam.
Pozdrawiam cieplutko

Witaj Catalino i dziękuję bardzo.
Pozdrówka