Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Każdy tak miał


Rekomendowane odpowiedzi

Pieróg stoczył się z miski.
I toczył się, toczył, aż znikł mi z zasięgu wzroku.
- Pieróg! - zawołałem - Co ty kurwa robisz?! Ee... Pieróg? Pieróg, gdzie jesteś?
Przyłożyłem policzek do podłogi, żeby zeskanować przestrzeń. Wyczaiłem dziada pod lodówką. Myślał, że będzie sprytniejszy. Ha, nie ze mną takie numery! Nie takie chojraki spieprzały mi z misek, czy talerzy.
- Pieróg, wyłaź!
- Spierdalaj! - odpowiedział pieróg.
- No, pieróg! Bądź grzecznym pierożkiem, wskakuj do miseczki.
Pieróg nie reagował.
- Pieróg, wyłaź!!! - krzyknąłem.
- Nie wylazę.
Pieróg był uparty. Nie chciał być, jak inne pierogi, pożartą przeze mnie kluchą z nadzieniem. Buntownik, jego mać!

Wyciągnąłem rękę, chwyciłem pieroga za gardło i wrzuciłem do miski, gdzie inne pierogi grzecznie czekały na podanie do stołu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"- Nie wylazę." - chyba "nie wylezę"?
"Nie chciał być, jak inne pierogi, pożartą przeze mnie kluchą z nadzieniem." - zastanawiam się, czy nie lepiej brzmiałoby: "Nie chciał być, jak inni pobratymcy, pożartą kluchą z nadzieniem."?
"Wyciągnąłem rękę, chwyciłem pieroga za gardło i wrzuciłem do miski, gdzie inne pierogi grzecznie czekały na podanie do stołu." - sądzę, że w tym zdaniu można by pokombinować żeby uniknąć powtórzenia "pieroga" "pierogi" np. "... gdzie reszta czekała na podanie do stołu"?

Generalnie fajne: krótkie, dowcipne, wyważone. Pozdrawiam - Ania

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Corleone 11Dziękuję Michale za sprostowanie. Postaram się zakodować w umyśle ten przedrostek A w Twojej twórczości. Pozdrawiam serdecznie.
    • Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię obdarzał potęgą i chwałą, Tyś Mi odpłacił obrazą niemałą   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił przed Szwedów potopem, Tyś w me świątynie raczył rzucić błotem   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam tobie karty historii malował, Tyś Mnie z pogaństwem ohydnie szkalował   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam przecież bronił jasnej Częstochowy, Tyś się odwrócił do swych bożków nowych   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci dał łaskę ogromnej odwagi, Tyś się dopuścił wobec Mnie zniewagi   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ciebie bronił i przed poganami, A ty chcesz bratać się z heretykami   Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię wspomagał w czasie okupacji, Tyś się dopuścił niechlubnej narracji    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam ci po wojnie zesłał uwolnienie, Tyś Moje imię dał na zniesławienie    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię uwolnił od rąk komunizmu, A ty ulegasz wpływom modernizmu      Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam cię otoczył blaskiem swej światłości, Ty się dopuszczasz wstrętnej rozwiązłości    Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił? W czemem zasmucił, albo w czem zawinił? Jam chciał uczynić z ciebie swą winnicę, A tyś szatańską wybrał błyskawicę 
    • @Corleone 11 Istotnie! Ciekawy temat. Widocznie w tej przestrzeni człowiek po prostu musiał zaistnieć. Pozdrawiam Cię.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @viola arvensisMiło mi! Dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @orenzUrok i czar starych kościołów przyciąga wielu ludzi, ja również lubię odwiedzać takie zabytki. Odnośnie do powyższego cytatu, który daje do myślenia i porusza zmysły, myślę, że groby istotnie są puste. Krążą wokół nich wspomnienia, a ciało powoli zamienia się w proch, chyba, że po śmierci już zostało poddane kremacji. Puste groby, bo zgodnie z wiarą chrześcijańską i nie tylko, dusze wracają w wymiary niebiańskie. Wiersz na piątkę. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...