Wiersz?

W uniesieniu
szepcząc wciąż
Wciąż dotykam
twoich rąk,
twoich ust,
moich, może twoich łez.
Tak jak dobrze
wtedy jest...

Kiedy proszę
przytul mnie
Kładziesz rękę
w moją dłoń
i całujesz ciepło tak...
Tak jak wiosną śpiewa ptak
Jakby z wolna opadł puch
ten gwiaździsty, tajemniczy
co na oczarował tak

Zapominasz o smutasach
o problemach,
ambarasach
A ja sama szepczę tak
jakby rano spiewał ptak
jakbym miała w sobie puch
ten gwiaździsty tajemniczy

aż nie widać moich ran
szarych, brudnych
poskręcanych

... bo znów rano śpiewał ptak

zatanawiam sie ile miałaś lat kiedy ten wiersz pisałaś !?
nastrój stworzyłaś klarowny, ale treść infantylną ;
może na końcu wiersza dodaj coś takiego:

koniec i bomba
a kto czytał ten
Trąba !

przynajmniej wzbogacisz
swój utwór
o elementy czarnego humoru

pozdrawiam

Prawda dawno, to był mój drugi wiersz zapisany, ale pamietam, że wtedy mi się podobał. Teraz też, za tą infantylność i naiwność.... Dziekuje za komentarz.

dziwnie mi się ten wiersz jakoś podoba, tak jakbym Ciebie znał Gajusiu...

Bardzo dziękuje za wasze opinie, niestety poprawić się już nie da.
Kai Fist nawet najbardziej nieprawdopodobne prawdopodobieństwo może się zdażyć.

Pozdrawiam serdecznie i jeszcze raz bardzo dziękuję.

Kai: O rany!!! To ja poproszę expresem przekierować przynajmniej część nisko latających aniołów babci ani nad rzekę. Będą potrzebne, hmmm, a może nie. Cudowny jest ten świat.

Utwór ten moge nazwać wierszykiem pensjonarki, jesli już czepiać się Gombrowicza. Z tą bombą to bym nie powiedział. Bardziej pasuje tu określenie trąby, bo tak się czułem , jakbym nią wsysał każdy wyraz. Nie jest to może mieszanka wybuchowa, ale daje coś do odczucia, tworzy klimat i to jest też ważne. Dlatego naiwność , taka dziewczynkowata na wskroś pasuje to tego tekstu i w większy sposób nie wpływa na jego poziom.

Zdrówko!

nie powalił mnie na kolana... Te rymy mi się bardzo nie podobają - ale ten wiersz ma coś w sobie. Czyając odnosi się wrażenie, że utwór został wykreowany na taki lekki i "naiwny" daję 4 - (minus za te rymy)

pozdrawiam

Na szczęście to twój stary wiersz. Czekam na coś aktualnego. To mi się po prostu nie podobało. Przykro mi.