***(nawet)

***

nawet pełne księżyce mnie nie chcą
obca nawet powietrzu
po wodzie i w snach już nie chodzę
a ogień obraca się w powiew
i ziemia mnie nie chce roztrzaskać
(noce odmawiają kołysać)
ostrza się odwróciły na żyłach
i gwiazdy nie chcą lawiną przysypać
a tobie i motyl nic nie powie
nie zwabi twych myśli ku mnie
więc przyjdź kiedy najbardziej cię nie ma
i wbij srebrny sztylecik w trumnę
inaczej nie umrę

Zrób coś z końcówkami wersów: dziewiątego i dziesiątego.
Z resztą nic nie rób
Pozdr.

Policzyłam, które to 9 i 10, i jednak zapytam: dlaczego?
Z ciekawości czystej pytam, choć chyba podejrzewam o co chodzi.
Nie zmienię Może znów działa zasada zakrzepłego słowa i zwyczajnie się przyzwyczaiłam ale powie/ku mnie zostaje.

alesz ja pszeciesz tylko tak za sugerowałem sobje
Asz takmito niepszeszkadza...
Pozdr całkiem poważne

Najpierw poproszę o niebieskie literki...i już!

...nie umieraj, miła, dla nikogo
niechaj deszcz cie wykąpie z tych westchnień...

a moze usunęłabyś wszystkie: nawet, nie, nie chce
które sa absolutnie zasadne i namalowała obraz kolorami
wiem, że się wymądrzam,
obiecałam sobie już nie wtrącać się do nikogo
ale do ciebie muszę przyjść, wybacz

serdecznie pozdrawiam

seweryna

Seweryno, myślałam o tym, ale chcę żeby obrzeża były jak najprostsze, jak najcodzienniejsze, wyswiechtane. Niech to bedzie taka westchnieniowa wyliczanka. A niebieskie literki - już, natychmiast, się robi

dziękuję

oyey, jestem więc skazana na twoje generalne niezadowolenie bo czasowniki i przymiotniki to moje pędzelki, widocznie tak nam pisane trumnę - umrę jak najbardziej zamierzone, cieszę się, że chociaz to