dla Juny

wspólne wiersze i marzenia
zdjęcie ściana we wspomnieniach
ciche szepty okłamały
setki nocy przepłakanych
słońce latem i śnieg zimą
z Twoim słowem i tą miną
trochę deszczu i dwie burze
potem cisza i kałuże
długie listy krótkie chwile
i anioły i motyle
bajki nocą i tęsknoty
szkła rozbite czarne koty
gdzieś grająca ta orkiestra
tak szalona bez maestra
pióro papier i natchnienie
w ręku po co te kamienie
spalmy wszystko Rzym się pali
ręka w rękę co kochali

ej ludzie,dajcie chociaż jeden komentarz! z góry dzięki!

już już komentuje wedle zyczenia:)

hmm...poczatek jakos mnie nie zszokowal, ale ciekawa puenta.. lubie tego typu nawiazania do starozytnosci (do czego mam niesamowity sentymen)na poczatku troszeczke pzreszkadzały mi rymy, pod koniec jakos pzrestalam zwracac na nie uwage ..ale mimo to wolałabym ich unikniecie-choc to akurat kwesia gustu. Dobry wiersz choc jescze nie bardzo dobry. Moze opłącałoby się nie tylko w końcu wiersz umeiszczac tak ciekawe metafory? bo poczatek troche moze zniecheciłó:) MImo to masz u mnie plusik:)

Pozdrawiam

Agata

powiało chlodem:)

hehe w sumie sie nie dziwie... wiersz pisalem juz dawno to i rymowany. tak ogolnie bardziej wole jednak białe... jutro kilka dodam:P dzięki

Mi się za to bardzo podoba, bo jest trochę 'wyliczanką', do których mam podświadome skłonności. Więc po raz kolejny Wiktorze - plus dla Ciebie :)