nie zamykajcie okien

zmatowiała tafla dla fregaty
czarującej śmiało świat masztami
żeglujący hurmem rumb uchwycą
wyświeconym drewnem ster zdobiony

w kapeluszach błyszczą nam mosiężnie
pokładowe lampy na haczykach
oświetlają drogę zbyt kręconą
marynarskim krokom wzdłuż relingów

ratownikom dany dzień zbawienia
kamizelki mogą ich radować
uśmiechami żywych rąk uściskiem
unoszące koła niech odpoczną

muszę ci podziękować że jesteś

Marlett i Sosna

muszę ci podziękować że jesteś

jestem, czytam ale nie mój klimat, bo głosu oddać nie mogę
macham skrzydłem

ale śmisznie, właśnie jak dzisiaj jechążłem autobusem cały czas w głowie miałem tytyułtego wiersza "Nie zamykajcie" :)))) czyżby jakiaś tajemna sła ;)))))

złamane skrzydło
nic straconego
jedno pióro wypadło nim odmachamy
:):)

telepatia pono istnieje
nam zdarza się często słuchać i oglądać to samo
spieramy się potem komu bardziej podobało się
:):)
dziękujemy

pamiętam ten wiersz z Warsztatu
pamiętam i podtrzymuję to co napisałam:

odbieram to jako (bardzo) misternie wykonaną koronkową serwetę
położoną na szafce pod uchylonym oknem
dziękuję Wam

:)

Czarna Porzeczko!
Pięknie odbierasz obraz, jest zbliżony do naszego widzenia:))
DziękujeMy.

czarna zauważyła misterną robotę
ja też

mam tylko jedną uwagę

w kapeluszach błyszczą się mosiężnie
pokładowe lampy na haczykach
oświetlają drogę zbyt kręconą
marynarskim krokom wzdłuż relingów

dziękujemy
myślimy nad Twoją propozycją
chyba czyni wiersz czytelniejszym

tak - myślę że zmiana proponowana przez Styksa czyni wiersz mniej splątanym

Twoje zdanie Porzeczko i nasze przemyślenie przesądza sprawę - zmieniaMy

nie mogę uwierzyć - przyjęliście moją sugestię
cieszę się

:)))))

w kapeluszach błyszczą się mosiężnie ---a nie mosiężne?
pokładowe lampy na haczykach

ale ja....nie znam się na tematyce morskiej ;)
cmoook

płynnie się czyta i tematyka ciekawa:P Bardzo mi się
podoba błyszczenie się mosiężnie w kapeluszach;
bardzo ciekawy efekt wizualny:)) Pozdrawiam :)) EK

Sosna kiedyś (taki z niego zabytek) pływał na zabytkowej łajbie
tam były zabytkowe lampy pokładowe na specjalne świece
od góry te lampy były zamykane "kapeluszami" z grubego mosiądzu
biedak! - miast podziwiać widoki dzień w dzień czyścił te lampy do połysku
błyszczały mosiężnie (tak mawiał kapitan)

:):)

dziękujeMy!!!

w 134 wejściach na ten wiersz, to ponad 10 moich,
wchodzę i ...wychodzę,
nie mogę się zdecydowac na koment,
i nie napiszę go, żeby nie robić Wam przykrości.

Pozdrawiam

Ewa Kos

dziękujeMy
spiżowo
:):)
bardzo

Egzegeto!
Jeśli masz konkretne zarzuty nie pozostawiaj nas w domysłach
już jest nam przykro:))
Być może pomożesz wierszowi:))
Dziękujemy za czytanie. PozdrawiaMy.

ostatni wers jest jak dopisek z całkiem innej bajki, innego wiersza;
czytam jak żmudną składankę wielkiej ilości detali - brakuje mi chyżości fregaty pod żaglami natchnienia (polotu);
ot - rzemieślnicza, solidna robota;
J.S

dzięki za "rzemieślniczą, solidną robotę"

ten wiersz łącznie z ostatnim wersem są zapisem wrażeń
z trzech fotografii wykonanych w statycznym otoczeniu
pokoju "marynarskiego" w pewnym domu

jak model statku na tle okna może być "chyży"?

naszym zdaniem w wierszu jet dużo "polotu"
i niezbędne było "natchnienie" by go napisać

ostatni wers jest hołdem dla kogoś, kto ten pokój stworzył

pozdrawiaMy