Pustka

potrzebuję
Twojej twierdzy
i lochu
i grobu
w którym zakopię
cały smutek

szyderczo dziś
spojrzał w moje oczy
objął ramieniem
otulił swym ciałem
opętał mój umysł

logika nie logika
myśli nie myśli
rozumu brak
tylko smutek
ja nie ja
pustka

Szybko przyleciałem z tamtego tekstu obok, by sprawdzić, czy naprawdę jest tak źle. Nie jest. Ale ten tekst mnie nie pociąga i nie zachwyca niczym. Wyróżniłbym ostatnią zwrotkę - buduje ciekawy klimat, tylko szkoda, ze na koniec wiersza. No, ale możesz pisac lepiej i Ty o tym musisz wiedzieć (przekonanie o swoich możliwościach).


Adam

z całą pewnościa lepszy niż poprzedni
forma zdecydowanie lżejsza do przyjęcia
ale nie moge powiedzieć żeby oczarował mnie na tyle bym chciał go przeczytać jeszcze raz
pozdrawiam

Wiem, że to są wiersze bardzo osobiste, ale... do mnie nie przemawiają. Może za stary jestem?
Pozdr.

Wojownikom ( Mi ) takie wiersze się nie podobają...
brak w nich czegoś, co po długich zmaganiach bitewnych ukoi duszę...
jak jest w tym wierzu klimat, to na pewno nie mój,

pozdrawiam.