Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

wiersz stary. wersja kolejna.


Konrad Ciok

Rekomendowane odpowiedzi

Nic z tego. Coś wisi w nowym powietrzu.
Pierwsze promienie mają chęć przejść do historii.
Czyjeś śmierci pozorowane, nieudolne ucieczki.

Spotkałem się z Jackiem – od tygodnia męczy się
z chorobą. Razem czytaliśmy. Był zawiedziony.
Wyszedł wcześnie, jak na siebie. Wije się
pluskwa promieni wessana w szkło.

Tymczasem w pełnym deszczu, mocnym krokiem
zanikam. scena jak z filmu: dzielnica przemysłowa,
pnącza wplecione w ściany. Dym.

Brunet, wyraźnie zmęczony; wysokie buty, płaszcz.
zanikam. Kamera nie ukryła złych świateł;
nieudolnego mnie. Zmiana punktu:
odniesienia. Ktoś z tyłu pyta: jak nazywał się reżyser?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...