Skarga na to, że się zapomniało jak święta smakować powinny.

Chciałbym się poskarżyć.
A właściwie zapytać, czy dobrze postąpiłem. Sprawa dotyczy ostatnich Świąt Bożego Narodzenia. Nie było śniegu i to mnie wystarczająco wkurzyło. Nie było nawet ani odrobiny mrozu! Siedziałem w domu, tuż przed świętami i pogrążałem się w przesłodkiej, wszechogarniającej błotnisto - deszczowej depresji, no wiecie szare krople płynące po szybie, para chowająca się wspólnie pod parasolem i takie tam pierdoły. Choinka mnie mierźiła, bo czułem nastrój bardziej pierwszolistopadowy, niż grudniowo - zimowy, więc nawet na nią nie spoglądałem. Po co? Pies spał pod nią głodny, bo w taką pogodę nawet do sklepu po puszkę nie chciało mi się pójść.
I nagle, z odrętwienia wyrwał mnie telefon. Masz ci los! Bo mi źle w tym moim nieszczęściu było. Podniosłem słuchawkę i klasycznym "Halo!" nawiązałem rozmowę.
- Może by my do Tesco pojechali?
Kuzynka! Dżises! Taż jej nie odmówię.
- Do Tesco? - pytam.- To czterdzieści kilometrów!
Jakby we wiosce u nas sklepów już nie było i po durnego karpia trzeba by walić do Marketu w województwie.
No, ale uległem.
Godzinę później już łaziłem z debilnym koszykiem w łapie, wśród półek i uśmiechniętych dziewic - Mikołajów, co na konsumpcję ciasteczek zapraszały, albo perfumką się chlapnąć, namawiały. Musiałem znosić te wszystkie okrzyki kuzynki z cyklu: "O popatrz - promocja!", "O popatrz, to by mi się przydało!", "O popatrz, jakie tanie!", "O popatrz! Okazja!". Mdliło mnie jak diabli, ale dzielny byłem. Miarka się przebrała ( a właściwie przebierać się zaczęła ), dopiero przed kasą. Kurwa! Jaka tam kolejka była! Wierzycie? Na wiosce tylu ludzi nie ma, co tutaj w jednej kolejce! No ale nic, stoję. Trzymam ten koszyk pełen pierdół i łacha ciągnę z chichoczącej kuzynki. Ona nic nie czai! W ogóle używa takich słow, że ciężko ją zrozumieć. Jakieś tam: "O co ci kaman!", albo " ale zajefane tipsy!" Nic to. W pewnym momencie moją uwagę przykuwa jakiś dzieciar. Wisi ojcu na rękawie, obok spanikowana świątecznym szałem matka, a ten drze mordę!
- Tatoooo! Tatoooo!
I ryczy w niebogłosy. - Tato kup mi Snickersa, i tato sru batonik do wózka, Tato, kup mi gumę i tato sru do wózka, tato kup mi... i tato sru, jak się domyślacie, do wózka.
"Nie dam rady" - myślę sobie. Z jednej strony napiera kuzynka, że to zajefajnie, że się ten obciachowy post kończy i będzie można na balety pójść jakieś ciacho wyhaczyć, z drugiej ten bachor i nieprzytomni rodzice. Cały wózek prezentów, żadna tam niespodzianka, bo gówniarz już sam sobie wybrał co chce i już wie co dostanie! I jeszcze naciąga starych, a starzy jadą z tym koksem i... do wózka.
Patrzę dalej, w wózku tak: Coca - cola, pizza jakieś tam Tomato - Italiano, Panga, hamburgery, sosy Tesco, stosy Lay`s - ów, Crunchips - ów i czegośtamjeszcze w złotych paczuszkach, samochodziki dla gówniarza, Kapitan Planeta dla gówniarza, kij bejsbolowy dla gówniarza, cyfrówka dla gówniarza i myślę sobie:
"A gdzie karpik? Gdzie sianko pod obrus? Gdzie niespodzianki ślicznie i skrupulatnie zapakowane drobiazgi, najlepiej własnoręcznie wykonane? Gdzie kolęda? Gdzie uśmiech i życzliwość dla bliźniego? Gdzie atmosfera świąteczna? Gdzie opłatek? Stopiło się ze śniegiem, czy jak?"
Jakoś dźwignąłem, przepuściłem się przez kasę, kuzynia zapłaciła i taszczymy te klamoty na parking do samochodu. No i pech! Tuż obok stoi gablota, klapa otwarta, a przy niej znajoma rodzinka pakuje to wszystko do środka. Dzieciar dalej drze mordę! Że on chciał jeszcze grę, że on chce Mac Drive`a, MacZestaw, że nie chce tej durnej choinki, że nie pojedzie do babci, bo tam wiocha i pizzy nie ma. Słucham tego i żal mnie ściska, kuzynka nic nie kuma, tylko sadzi dalej durne teksty: "Ty, popatrz jakie ta wieśniara ma laczki! Ale siara!"
Do rodzinki podchodzi jakiś facet, chyba znajomy, bo zaczynają rozmawiać. Nie! O zgrozo! To nie znajomy, to właściciel restauracji, tak wynika z rozmowy, dopinają ostatnie szczegóły kolacji wigilijnej. W restauracji!!! Czujecie? Wigilia? Kelnerki, srejnerki, muzyka z kompa i zero klimatu.
"Boże!" - sobie myślę i blada rozpacz mnie ogarnia. Smutek i żal. Od razu przypominam sobie babcine ciasta, szyneczkę na kartki wystaną przez matkę w kolejce ( jedyną szyneczkę w ciągu roku! ), głodówkę od samego rana i ekstra barszczyk dopiero wieczorem, kolędy śpiewane przez kobiety i rozmowy mężczyzn o życiu. Ale przede wszystkim klimat! Świeżutka choinka, skromne prezenty, których zdobycie sprawiało jednak, że ich ranga rosła niepomiernie. Skarpety! Jezu skąd skarpety? i jakie te skarpety! Ciepłe! Wełniane! Zegarek!. Matko Boska, gdzie ty dostałeś ten zegarek? Jaki piękny ten zegarek. Ale gdzie teraz baterie kupić? I banany! Jezu! Banany! Prawdziwe!
I patrzę na tego bachora co się tak drze, i ma gnój wszystko i jeszcze dwa razy więcej, i nie wie co to święta i jego rodzice zapomnieli co to święta, i nie uczą go co to święta, a rozpuszczają gnoja, i na kuzynkę patrzę i na kierownika restauracji patrzę i znowu na dzieciaka, i huk mam w głowie, i chaos, i nerwy mi puszczają, i nie wytrzymuję!
Wyrywam bejsbola z wózka, szybkim ciosem roztrzaskuję łeb dzieciaka. Pada. Dobiegam do rodziców, kuzynka drze się w niebogłosy. Rozpieprzam łeb matce i ojcu gówniarza, padają na ziemię, jeszcze żyją, ale krew zalewa im twarze, kierownik restauracji rzuca się na mnie, ale dostaje kopa w brzuch, pada na ziemię i tam butuję go do utraty przytomności. Podbiega do mnie kuzynka i jej: " Co ty zrobiłeś?" jest równocześnie jej ostatnim zdaniem w życiu.
Napierdalam teraz wszystkich na glebie jak leci, napierdalam w zmasakrowane ciała: dzieciaka ( niech się gnój nauczy szacunku do świąt! ), jego starych, szefa restauracji, kuzynki, napierdalam każdego, kto do mnie podleci: "za Mikołaja!", " za choinkę", "za rodzinne kolędowanie", "za to, że wszystko, kurwa jego pierdolona mać zepsuliście!", "że tylko żrecie i kupujecie, kupujecie i żrecie!"
A szlag z wami! A zdychajcie dranie!
Napierdalam do utraty tchu, krew obryzguje mi twarz, kurtkę, wypluwam ją, cudzą, złą krew innowierców, zdrajców, nieświętych. Masakra wprawia mnie w ekstazę, jestem wielki, mam swój prywatny Dżihad! Swoją ekstazę! Napierdalam do utraty świadomości, do pierwszego i do drugiego orgazmu. Ślizgam się po nerach, żołądkach wypchanych Coca colą i hamburgerami, po wątrobach zniszczonych przez Martini, po kichach, sercach. Ślizgam się i napieprzam bejsbolem, aż urywa mi się film!
- Słuchaj, a może byśmy wrócili na odzieżowy? Nie mam butków na dyskotekę... - dźwięczny głos kuzynki wyrywa mnie z odrętwienia, wzdrygam się, spoglądam na rodzinkę. Odjężdżają z parkingu w sobie tylko znanym kierunku...

tam butuję go do utraty przytomności"

tam butuję go aż traci przytomność, bo inaczej brzmi jakbyś tracił przytomność butując kolesia. Tekst zaskakujący, w twojej tzn tej która Ci najlepiej leży, tematyce społeczno/obyczajowo/filozoficznej

ale rozczarowałem się końcem i celą, ta masakra powinna być raczej potraktowana jak wizja narratorska, którą zaraz koryguje rzeczywistość(np. pytanie kuzynki: odwieziesz wózek?), a w puencie byłoby wtedy ciekawiej
zdrówko
Jimmy
ale wymiata i tak

Ten tekst to tylko taki żarcik :)

mega tekst;D kurczę, aż mam ochote też sie tak wyżyć pisząc jakąś masakre hehe. Rewelka

Kurwa, mam teraz w dupie doszukiwanie się jakiś tam niedociągnięć warsztatowych! Świetny tekst! Rytm! Jest rytm, który uprawdopodobnił masakrę! To "Dzień świra"! Zdaje mi się, że podczas pisania miałeś w głowie ten film. Ale Jimmiego podpowiedz co do zakończenia opowiadania, moim zdaniem, warta jest przynajmniej zastanowienia.
Pozdrawiam mojego ulubionego autora na "poezja org " :-)
Ps
Szkoda, że od morza do gór jest tak daleko.
Ciekawe, czy kiedyś wypijemy jakieś piwko razem :-))

Donie, gdzieś Ty się podziewał? Dzięki za przychylne słowa :) Jak znam życie, na pewno znalazłeś u mnie mnóstwo literówek!
Kiedyś uwielbiałem jeździć nad morze! Ostatnimi czasy byłem w Dziwnowie i Pogorzelicy, ale taką mam teraz pracę, że nigdzie nie jeżdżę. Tyle czasu pochłania. A może Ty byś w góry się wybrał?

Zmieniłem zakończenie. Macie rację, takie jest lepsze...
Kiedy przeczytam coś Twojego Donie?

A ja zmieniłem pracodawcę i teraz jeżdżę sobie po Europie :-)) Tydzień temu, podczas tego długiego weekendu byłem w górach, dokładnie w Karpaczu. Zajechałbym do Ciebie, gdybym był w twoich okolicach, ale Ty wciąż nie dajesz na siebie żadnego namiaru. Jakbyś zmienił zdanie, to napisz mi wiadomość prywatną.
Może niedługo coś napiszę o tych moich ostatnich wyjazdach, ale raczej zamieszczę to pod innym pseudonimem.
Pozdrawiam serdecznie

Czapki z glow !!!! Tez pamietam te szyneczke (raz w roku) a zapach choinki zawsze mnie odurza - SUPER SUPER - pozdrowienia z krainy tulipanow.........