o językach obcych

Wyjechałem na wczasy z nauka języka,
żeby nabrać w życiu jakiejś nowej pasji.
No i całkowicie mi się udało.

Pierwszego dnia było cudownie
poznałem nowych ludzi,
świetnie nam się ze sobą rozmawiało.

Drugi dzień przyniósł nowe słowa,
mogliśmy komunikować się ze sobą
zdaniami o prostej konstrukcji.

Potem przyszedł chwilowy spadek formy,
ale to tak zawsze trzeciego dnia
(bo to tak zwany moment krytyczny).

A potem nabraliśmy takiej rutyny,
że bez sensu staje się opowiadanie,
co było dalej.

Wszystko to pięknie, ale dlaczego uważasz to za poezję? Dział prozy byłby chyba odpowiedniejszy dla tego utworu.

Pozdrawiam