Bezludne miasto

szaleństwo wielkiego miasta
jeszcze nie w naszym szpitalu
nie mówi ludzkim głosem
nie wzbudza we mnie żalu
przygnębia

oddycha mieszanką spalin
nie płaci klimatycznego
mówi ustami hamulców
do końca nie wie dlaczego
przeraża

gdybyś zapomniał swej mapy
i chciał o drogę zapytać
oczami świateł popatrzysz
by sygnał klaksonu schwytać
wśród aut migających staniesz
do domu droga daleka
krzyczeć będziesz bezgłośnie
nie ujrzysz człowieka

bardzo mi się podoba, dobra rytmika sprawia ze łatwo sie czyta i naprawde "czuje" się ten zgiełk rutyne i "miasto"... Pozdrawiam-Agata

mnie się podoba - plus
pozdrawiam

Luthien.
Michale.
Bardzo dziękuję za poświęcony czas i miłe komentarze.
Pozdrawiam cieplutko.

bardzo mi się podoba Panie Janie :)

Tera

zdecydowanie na +
miasto zapełnione samochodami, automatyczni ludzie, jak w puszkach siedzą...fajny klimat, świetny rytm
pozdrawiam
[sub]Tekst był edytowany przez Ona Kot dnia 24-07-2004 13:01.[/sub]

Jano - to Twój kolejny wiersz o mieście i autach. Poprzedni podobał mi się bardziej.
Ten jest rytmiczny i łatwo się czyta.
I nie krzycz bezgłośnie - to szkodzi.

Cmok,
Cat

"do końca nie wie(m) dlaczego
przeraża" - tematyka tego utworu, ale tak ma być, prawda?
taki piękny apel

[sub]Tekst był edytowany przez malena lebrun dnia 24-07-2004 14:54.[/sub]

Pani Jano!
Świetny wiersz, chociaż temat bardzo trudny.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Już napisano, że rytmiczny. Ze swojej strony powiem, że także dobrze poskładany, gdy chodzi o ciągi myślowe.
Jednak ostatnią strofę , może umyślnie, zapisano zbyt "równo" i "od linijki". Sama coś bym zburzyła, aby krzyk, choć bezgłośny, miał szansę zaistnieć i odbić się jakimś echem w czytelniku.

A.

Marku
Joanno
Bardzo dziękuję za miłe komentarze.
Pomyślę Joanno.
Pozdrawiam z uśmiechem