list do taty

tato

nie będę owijał w bawełnę
napiszę prosto z mostu

wczoraj skończyłem siedem
a w życiu każdego mężczyzny przychodzi taka chwila
gdy czuję się już dorosły

pragnę zamieszkać sam
tak więc klatkę z kanarkiem i rybki
zabierzcie z mojego pokoju

nie zapominaj tylko o kieszonkowym
bo mam już zaplanowane wydatki
żadnych zabawek proszę mi już nie kupować
i moje imię bardzo nie lubi zdrobnień

a bo bym zapomniał w świetlicy szkolnej
z tymi wszystkimi bachorami czuję się bardzo nieswijo
tak więc proszę mi dorobić klucze
sprawdziłem już w internecie połączenia
i będę wracał tramwajem po lekcjach do domu

tato tylko nie mów o tym mamie
bo wiesz będzie się niepotrzebnie martwić

wiem że mnie zrozumiesz
w końcu też jesteś dorosłym mężczyzną

i mam prośbę
bo w tej całej dorosłości
nie wiem jeszcze co robić
kiedy jest mi smutno

Rozczulające...daje wiele do myślenia.
Wrócę tu jeszcze.
:)
Serdecznie pozdrawiam.

Jeden z tematów, którego
nie widać na orgu.
Ciekawe z jakiej przyczyny...?
Wiersz ładny z refleksją.
Powodzenia Macieju.
Pozdrawiam :)

przejmujące od początku do końca, prosto napisane, ale jakże wymownie, bardzo dobry koncept, na duży plus

pozdrawiam serdecznie
Marta

temat, pomysł, forma, wykonanie, wszytko od początku do końca na plus...dotyka.
biorę ze sobą.

kłaniam się, cz.p.

Bardzo mi się podoba. Prostota, świeżość, prawda. Brawo! Pozdrawiam.

Dodałam sobie do ulubionych;) wciąż potrafi mnie zaskoczyć to, że tak - nazwijmy to umownie - prosty, utwór, może wytworzyć taką ciepłą aurę. Dla mnie 10/10:) serdeczności

I mi się podoba. Dobry pomysł, dobre wykonanie - czego chcieć więcej?
Arek

List do taty, prosty i jakże prawdziwy...! Plus za pomysł...!
Ale, choć nie jestem polonistką, wydaje mi się, że...
(...)
"wczoraj skończyłem dziewięć
a w życiu każdego mężczyzny przychodzi taka chwila
gdy czuję się już dorosły" . . . . . zamiast "gdy" powinno być chyba.. że

"pragnę zamieszkać sam . . . . może.. mieszkać.. autor listu nie wyprowadza się
tak więc klatkę z kanarkiem i rybki
zabierzcie z mojego pokoju"
(...)
pominęłabym w zakończeniu "acha" i drugie "jeszcze", bo jest powtórzenie
"(acha) mam jeszcze drugą prośbę . . . za "drugą" może.. jedną.. bo to nie druga prośba
bo w tej całej dorosłości
nie wiem (jeszcze) co robić
gdy jest mi smutno" . . . . . za "gdy" może jednak.. kiedy...?

Macieju, mam nadzieję, że się nie gniewasz.
Serdecznie pozdrawiam... :)

Bardzo mi się podoba.