pora roku

to ja też się wtrącę do rozmowy i powiem Ci, że to właśnie zasady tworzą haiku specyficznym. Tak naprawde ani proza ani poezja w ogólnym pojęciu nie mają żadnych zasad i fajnie, że powstało a w zasadzie przetrwało coś z zasadami. Mówiąc szczerze, kiedy napisałam haiku o nieco zmienionej ilości sylab miałam wrażenie, że to już nie haiku tylko coś haikupodobne, zupełnie jak twór czekoladopodobny na półkach supermarketów zamiast oryginalnej czekolady. Wiadomo, że czasem jakaś myśl brzmi lepiej, kiedy unikniemy tych zasad, ale czy to tak naprawde zachowuje swoją nazwę...może to nazwać po prostu 3 wersowym wierszem, a nie haiku. Mnie troche jednak razi, gdy czytam haiku, które ma w sobie metafory, skoro wiem, że to nie powinno.
Może to dziwne porównanie, ale haiku bez zasad, to jak niepraktykujący np. katolik. Uważa sie za takiego, nazywa sie nim, ale wcale nim w gruncie rzeczy nie jest. Nazwa nie czyni człowieka wyznawcą religii, tak samo nazwa haiku nie czyni haiku haikowym;p mam nadzieje, że nie zamotałam za bardzo;p

Witaj UFO, cieszę się ze zajrzałaś aż tutaj, teraz to już sam dół strony. W pełni podzielam Twoje odczucia co do traktowania zasad haiku bardzo serio. Gdyby wierzyć w reinkarnację, to w poprzednich wcieleniach musiałyśmy być chyba blisko spokrewnione bo to kolejny raz kiedy przekonuję się, że pomimo różnic, odbieramy świat bardzo podobnie. Pozdrawiam serdecznie - Ania

;) pozdrawiam także :)