Pieśń przechodnia

Wciąż w ustach smak młodego wina,
w uszach dźwięki gitar weselnych,
a już sznur korali - nielekki -
z pereł dni powszednich..., niedzielnych...

Jeszcze czyjeś oczy wpatrzone
(sam nie wiem: we mnie, czy już w przeszłość?)
i ta czasu kropel nabrzmiałych
zła bezwzględność i wszechobecność.

Uczeni, lecz niedouczeni,
cnót wzory i niedoskonałość,
głaskani lub sponiewierani,
ci skromni i ci co "na całość",

tacy życia ciągle niesyci,
choć życiem przeżarci do kości -
nieśpiesznie, lecz nieodwołalnie
zdążamy ku tobie - wieczności.

Pięknie napisałeś o przemijaniu.
Dzięki
I.

wspaniały, głęboki wiersz.

pozdrawam,
Agata.

Pięknie o niepięknym?:-)

Dziękuję Paniom serdecznie - pozdrawiam:-)