nurt

po co rwącej rzece
rzucać sie w ramiona

promienie spomiędzy palców tęczy
nocą goniąc króliki
pokażą drugi brzeg

przysiądź, zapłacz wodą bystrą
i zmyj z głowy
spore odbicia serc
nie poć się więcej

nie, nie, takie migawki, pozostawione same sobie nie mają wiekszej wartości (o ile w ogóle można w tym przypadku stopniować). potrzebny jest tu kontekst najlepiej oparaomniczny, może dopiero wówczas, poprzez odniesienie byłoby ciekawie. póki co, po konfrontacji tego tekstu z moim umysłem, powstało coś, w porównaniu z czym pustynia Gobi jest oazą płodności i urodzaju wszelkiego. może to wina umysłu!? (do diaska! nigdy mi to nie przyszło do głowy!)

Królu, jak długo Król tak może? :)

"nie poć się więcej" - to najsłabsze. Pozdrawiam
:)

ja tu widzę historyjke, ale ałtorka zadbała żeby zaciemnic, w dodatku brak spójnosci estetycznej, że tak powiem po naszemu
"palców tęczy", czyli, że każda barwa jest paluszkiem? to jakiś potfur
"spore odbicia" ok, ale serc?
i te siodme "poty" - do tęczy?
nie chodzi tu o zadna perspektywe, bo się rozczytac wiersz da, tylko wyczyszczenie tekstu z glupawek jw.
i to 'sie' za bardzo po naszemu jest, u nasz nawsi ta mowio

szkoda czasu

Za dużo "powiedzonek" ,za mało od siebie. Pozdrawiam

Ana od potu to są no te koszmarotyki
zapomniał jak je zwie się, hi
MN
ps. a rzekę brudzić?

całość taka niezwarta, niespójna...to dopiero jakas myśl..pozdrawiam