złagodnienie

to nic że łąka zapachniała jesienią
wiatr coraz mocniej kołysze trawy
rozgarnia falami i bliżej kładzie
ziemię otula przed nagłym mrozem

dojrzałe latem rozpękane źdźbła
wystarczy rozetrzeć w dłoniach
powracający zapach wzmaga
łaknienie nasycone goryczą

w pół nuty skrzyp żalem zaskrzypi
modrak gotowy stulić płatkiem oczy
kolczasty oset łatwo da się głaskać
macierzanka zwyczajnie spłonieje

Mimo że lato piękne- wiersz o jesieni jeszcze piękniejszy Marlett.
Czytać taką poezje to sama rozkosz- nic dodać nic ując.
Wiersz zabieram do siebie by cieszyć się jego walorami
o każdej porze roku.
miłej nocy życzę

Okpieństwo! kiedyś schizofreniczny umysł P.K. Dicka wymyślił opowiadanie, w którym ludzie, dzięki właśnie takiemu pisarstwu jakie prezentujesz, nie są ludźmi, ale potworami!
rozszerzając interpretację Dicka na twoj wierszyk, wychodz nam, że
żyjemy w epoce preorfickiej, prepitagorejskiej (bo bajki orfikow czy spekulacjie pitagorejczyków o kosmosie, to szczyt racjonalizmu w porównaniu z twoimi wiatrami tulącymi coś tam) - że żyjemy w świecie, który jest bezmózgim wielorybem

Marlett.
Im bliżej do kresu, tym bardziej łagodniejemy, mniej pychy daje miejsce pokorze /
bardzo ładnie to wyrazilaś /
:)
serdecznie pozdrawiam
-teresa

Ilionowski idź do Moskwy

bardzo ładnie
jakbyś jeszcze ubrała rytmem - nie wspomnę o rymach no to super

pozdrawiam Jacek

Ładny, czysty wiersz. Plus za klimat i trzecią zwrotkę. Pozdrawiam.

Talarku!
Dziękuję. Zawsze jesteś mile widziany pod moimi wierszami.
Żal żegnać lato ,ale cieszmy się każdą porą roku:)
PozdrawiaM.

Teresko!
Masz rację.Łagodnośc przychodzi z czasem,
ale nie pozbawia siły i uporu:)
Dziękuję i pozdrawiaM.

Adam!
Daleko jest do Moskwy;))
Flot.
PozdrawiaM.

Drogi Jacku!
Wiem , lubisz rymy:))
Następnym razem postaram się lepiej.
Dziękuję. Serdeczności.

H.Lecter!
Bardzo dziękuję za pozytywną ocenę:))
Uśmiechu.

Chyba znam ten styl.
A komentarz to armata wystawiona na komara, czyli lufa do bani ;)
Pani Marlett,
wiersz nie jest niczym specjalnym, tym niemniej jest w nim ciekawy opis "przyrody". Gdyby Pani nie popadała w wymuszone refleksje:
"powracający zapach wzmaga
łaknienie nasycone goryczą"
które są kiczowate, byłoby znośnie. Słowem, lepsze jest to, co na początku, od tego, co na końcu.
"macierzanka zwyczajnie spłonieje"
No bo tu lśni "spłonieje" (nie wiem skąd ten błąd, jakiś rusycyzm czy co? ;)
pzdr. b

ciiii, nie mów tego nikomu

Bogdan Zdanowicz

spłonieje = stanie się bezużyteczną

pewnie tak - płona skała (tak górnicy węglowi mówią )

błąd? rusycyzm?

ale jeśli Czytelnik wybrzydza?

:)

nie każdy lubi z macierzanką

więc niech spłonieje (zmarznie np.)


Kasprowicz

I owszem, coraz ich więcej
Jarą płonieje krasą:
W królewskiej iście purpurze
Maki się słońcem pasą.


wiele znaczeń można spotkać

w staropolskim

wyrazy szacunku

OK, kajam się, gryzę własny ogon etc. etc.
(tak to jest jak się czyta i pisze komentarze w pracy miedzy jednym dywanikiem a drugim ;)
Przepraszam, nie sprawdziłem, intuicja mi się ugotowała przy tych plus 30.
z szacunkiem
;)
pzdr. b

OK, kajam się, gryzę własny ogon etc. etc.
(tak to jest jak się czyta i pisze komentarze w pracy miedzy jednym dywanikiem a drugim ;)
Przepraszam, nie sprawdziłem, intuicja mi się ugotowała przy tych plus 30.
z szacunkiem
;)
pzdr. b
Bogdan, nie gryż tego ogona, już lepiej niech Marlettka całuje.

Bogdan Zdanowicz


ale sądzę, że masz rację co do użytkowania słowa "płona"
użytkuje się dość wąsko (szkoda) ale rusycyzmem nie jest
natomiast "spłonieje" jest chyba jakimś neologizmem
dla mnie do przyjęcia, a nawet wdzięcznym
wyobrażam sobie siebie gdyby Marlett napisała:
"macierzanaka znieużyteczniała"
zgrzytałbym zębami :)

to z opracowania o Rybniku
"Podstawowymi odpadami powstającymi w zakładach działających na terenie miasta są odpady górnicze – skała płona, których rocznie wytwarzane jest ok. 8480,8 tys. ton i składowane są głównie na terenie miasta. Wśród odpadów przemysłowych znaczne miejsce zajmują popioły lotne z elektrowni."
nie zwalaj na "dywaniki" tematu
umierania słów
zmiany znaczeń

(upał jest usprawiedliwieniem :))

w 35C człowiek "spłoniały"

:)
można tak?

poniał i spłoniał
;)
pzdr. n

Całość na plus ale skłonię do słów Pana Jacka Suchowicza. Z rytmiką by było cudo, nawet bez rymów, które jak wiesz bardzo lubię :)

Pozdrawiam serdecznie